Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
oświadczyny

kocham cię kocham
powiem to sto razy
nie... sto tysięcy
tak długo mówić będę
aż wezmę w ramiona
zdobędę

wyrośnie wielkie drzewo
a na nim niebieskie liście
na każdym list do ciebie
piękny o kochaniu
ja napiszę je wszystkie

anioły tańczące nadlecą
szpalerem białym z kwiatami
przyklękną zachwycone
podarują nam dwie krople
złotego deszczu na szczęście

diabły czarne ogoniaste
całą zgrają się zjawią
grać i śpiewać będą do białego rana
czarci prezent nam dadzą
rozkosz i namiętność


to będzie anielsko - diabelskie weselisko
niebo piekło - życie
chcesz chcesz je mieć ze mną
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



- miłość łagodzi antagonizmy. a liryka, zdaniem autora, winna być oddana w wierszu
bardzo prosto, najprościej jak to jest możliwe, co łatwym nie jest.

- miłość jest banalnie prosta, banalnie powszechna ale mimo to niezwykła. :))) ukazywanie jej w wielkim filozoficznym lub intelektualnym zadęciu budzi zawsze moją nieufność i podejrzenie, czy aby piszący wie o czym pisze.

- dziękuję za opinie i odwiedziny. :))
Opublikowano
to będzie anielsko - diabelskie weselisko
niebo piekło - życie
chcesz chcesz je mieć ze mną


niebo co miało być rajem
w piekło zmieniło życie szare
nie chcę więc ni nieba ni piekła
- ot rzekłam
w zawieszeniu
między i pomiędzy bez
:)
chcesz takiego życia, chcesz?

Almare, dzięki za piękny wiersz, zabieram
cmoook
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Coś takiego! To ja mam całkiem przeciwne odczucia! Ani nie jest prosta - a wręcz bardzo trudna - ani nie jest powszechna - niewielu ludziom się przytrafia, a spośród tych szczęśliwców niewielu umie ją pielęgnować.

Zaś co do wiersza, już go komentowałam gdzie indziej. Tu tylko dodam, że cały urok twoich wierszy to ich spontaniczność, taka czysta, naiwna, niczym nie zmącona spontaniczność i entuzjazm dla życia.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Coś takiego! To ja mam całkiem przeciwne odczucia! Ani nie jest prosta - a wręcz bardzo trudna - ani nie jest powszechna - niewielu ludziom się przytrafia, a spośród tych szczęśliwców niewielu umie ją pielęgnować.

Zaś co do wiersza, już go komentowałam gdzie indziej. Tu tylko dodam, że cały urok twoich wierszy to ich spontaniczność, taka czysta, naiwna, niczym nie zmącona spontaniczność i entuzjazm dla życia.


-miłość jest prosta, tylko my komplikujemy sprawy; czasami już na samym początku np. poprzez zły wybór podmiotu lirycznego.:) komplikujemy, bo nie umiemy się porozumiewać. kogo winić za komplikację? ja wiem, ale nie powiem.

-oświadczyny bez entuzjazmu, pasji( wyobraźmy to sobie), oświadczyny bez naiwności( naiwnie wierzymy - nam się uda - razem do końca życia, wyobraźmy sobie, że tej wiary w nas nie ma), oświadczyny bez czystych intencji ( wyobraźmy to sobie).
Oświadczyny, to bardzo prosty przekaz do podmiotu lirycznego( tylko Ty i tylko z Tobą ), fakt, wypowiadany w trudnej pozycji( na kolanach), co w trosce o nie, winno nas skłaniać do złożenia przyrzeczenia : nie martwcie się( kolana )jeszcze chwila, robię tylko raz! :)

- pozdrawiam, dziękuję za wizytę, całusy wygibusy ślę!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Czyżby miłość była czymś poza nami? To nie jest kawałek nas? Nie my cali przypadkiem?
Jak miłość może być prosta, skoro ludzie są tak skomplikowani, a tym bardziej relacje między nimi?
A kogo winisz za niemożność porozumienia się? Bardzo ciekawe.

Wyobrażam sobie jak najbardziej. Takie oświadczyny "na zimno", z rozsądku lub nawet wyrachowania, zdarzają się bardzo często.
Ale to nie ma tu nic do rzeczy. Chodziło mi raczej o to, że Ty - Twoja osobowość - jest bardzo wylewna, spontaniczna i pełna euforii dla życia. Nie każdy taki jest, nawet jeśli oświadcza się z miłości.
A co do naiwności, to - nie gniewaj się - chodziło mi nie o fakt oświadczenia się komuś, ale o Twoją poezję, o jej styl i sposób wypowiadania się w niej. Ma to swój urok. :-)
Pozdrawiam również.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Czyżby miłość była czymś poza nami? To nie jest kawałek nas? Nie my cali przypadkiem?
Jak miłość może być prosta, skoro ludzie są tak skomplikowani, a tym bardziej relacje między nimi?
A kogo winisz za niemożność porozumienia się? Bardzo ciekawe.

Wyobrażam sobie jak najbardziej. Takie oświadczyny "na zimno", z rozsądku lub nawet wyrachowania, zdarzają się bardzo często.
Ale to nie ma tu nic do rzeczy. Chodziło mi raczej o to, że Ty - Twoja osobowość - jest bardzo wylewna, spontaniczna i pełna euforii dla życia. Nie każdy taki jest, nawet jeśli oświadcza się z miłości.
A co do naiwności, to - nie gniewaj się - chodziło mi nie o fakt oświadczenia się komuś, ale o Twoją poezję, o jej styl i sposób wypowiadania się w niej. Ma to swój urok. :-)
Pozdrawiam również.

Oxyvio, przekaz w wierszu nie jest tożsamy z tym co autor myśli o miłości w życiu realnym.
Autor wie, że miłość bywa bardzo bolesna i trudna, co uwidacznia się w wierszach na wszystkich forach poetyckich, ale robić wiwisekcję i obnażać się opisując swoje problemy - nie!

Miłość jest magiczna, tajemnicza; wiadomo z badań dlaczego ludzie przyjaźnią się ze sobą, ale dlaczego zakochują - nie wiadomo. :)

Oświadczyny na zimno, wykalulowane, nie nadają się do opisu w wierszu, same w sobie są okropne, trupizm mnie nie interesuje.:))

Jeżeli wierszyki, jak mówisz, mają swój urok, to ja się bardzo cieszę. Pamiętaj jednak, recytujący je peel wie, czego chce, śmiało dąży do celu i jego spojrzenie nie jest bezradne, co świadczyłoby o naiwności i zagubieniu, wprost przeciwnie! :)))

Kto jest winien w braku porozumienia? Powtórzę, wiem, ale nie powiem.:))))
Opublikowano

Nie wierzę, że wiesz Almare!
Odpowiedzi jest tyle, ile ludzi na świecie,
a wiersz jest świetny, taki ognisto - świetlany!

"oświadczyny

kocham cię kocham
powiem to sto razy
nie sto tysięcy
tak długo mówić będę
aż wezmę w ramiona
zdobędę"

Może, tylko słowo "nie" w oddzielnym wersie?
Pozdrawiam, serdeczności
- baba

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



masz rację z "nie" - dałem wielokropek jeszcze lepiej. :)))

w sprawie wiedzy

to dobrze, że nie wiemy lub prawie wiemy, albo wydaje się nam, że wiemy;lepiej szukać, niż mieć skwantyfikowaną miłość w testach psychologicznych i uporządkowanych naukowych opracowaniach. element niepewności, ryzyka dodaje miłości wiele blasku. ale kto, u diabła, jest odpowiedzialny za brak dialogu?
Opublikowano

Po tylu komentarzach dodam tylko...miłość jest piękna i każdy, nawet gdy się nie przyznaje do tego, chce kochać i być kochany, i to w sposób spontaniczny, z euforią i najczulej jak tylko możliwe...a do ucha kochanej osoby szepce się słowa najprostsze, najbardziej banalne i żarliwe...
Bardzo mi się podoba Twój wiersz:)
Serdecznie pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...