Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

może to już wiosna
bo coś się we mnie kolebie
jak potrącana falą
przy kei łódź
podchodzi do gardła myśl
że to dusza
tańczy w jedwabnych baletkach
i stroi miny
na taką dzieci wołają
głupia
i chichoczą z podniecenia
bo jakże takie coś
kiedy drzewa milczą jeszcze
i mróz

Opublikowano

przedczucie prowadzi często do odczuwania...
podobnie jak z wiosną...jeszcze jej nie widać,
a już ptaki ożywione i babrzmiałe pąki na drzewach...
"dusza tańczy w jedwabnych baletkach" - super!
ładny wiersz o tęsknocie...

serdecznie pozdrawiam Franiu :)

Opublikowano

Dzień Dobry - Ja z rewizyt(ą)acją ;) (ale ciii...o tem, bo ostatnio łażą pod wierszami i tropią TWA:))))

Z przykrością stwierdzam, że okno mówi mi, żebym dał sobie spokój z choćby i przedprzedprzedczuciem, bo Zimisko dopiero się rozkręca i za chwilę dostanę po łbie śnieżycą.
I tak mi się zdaje, że nie tylko o wiośnie jest ten wiersz - tylko proszę mi tu nie potwierdzać ani nie zaprzeczać, niech sobie zostanę w zdawaniu się;)

Ponieważ ja arogancko podzieliłem sobie Frankę Zet (patrz Jej twórczość) na tą, która wnikliwie zagląda w innych oraz tą, która robi to samo sobie (chociaż tu wnikliwości nie sposób ocenić), dlatego już sobie zakwalifikowałem ten wiersz do drugiej kategorii. Zresztą jest tutaj jakaś konsekwencja w zastosowanej formie, podobnym liryzmie, oszczędności środków wyrazu. A ponieważ właśnie teraz dopadło mnie to podobieństwo, dlatego tyle tu o nim ględzę.
A są to (te wiersze) takie zwyczajne drobiazgi, które zapadają, i które zdążyłem już polubić,
jako i ten zapada, co też od początku chciałem oznajmić, ale nie mogłem tak po prostu, bo ległaby mi w gruzach reputacja gaduły :))

pewnie jeszcze wrócę dorzucić coś konkretniejszego o wierszu,
a teraz znikam w zawiei
Adam

Opublikowano

Bestyjo, to tak notatka z przedwiosennego niepokoju serca. Zawsze czuję coś takiego w lutym/marcu, nawet trochę to męczy, ale ptaki i drzewa nie mają lepiej. Drzewa, moje ulubione, najpiękniejsze rośliny - na pewno kora boli je wcześniej niż to widać.
Dzięikuję :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Bardzo to pocieszające, co piszesz, Krysiu. Ptaki ożywione ? No to dlatego ta dusza we mnie
tańczy, choć jeszcze kulawo. Dziękuję ;))

No tak, Franiu...grunt to żeby "ptaki" były ożywione, dusza złapie rytm, nie lękaj się...jeszcze zabaluje, że ho ho :)
Opublikowano

Bardzo bliskie są mi odczucia peelki, wiersz podoba się, przede wszystkim
ze względu na zestawienie prostych słów, obrazujących to, "co w duszy gra".
Nie bardzo lubię, korzystania w wierszach z motywu duszy, ale lepszego zamiennika
nie umiem zaproponować.
Bywa, że u każdego z nas to "coś" w środku, zwłaszcza wiosną - gra, ale co to jest ten "środek", albo to "coś", to tak do końca nie wiem.
Dla jednego, to jest dusza, dla innych serce, lub głowa, najważniejsze, że gra.
Bardzo ładnie przedstawiłaś stan radosnego oczekiwania na coś, co dopiero
ma nadejść, jest bardziej przeczuciem niż stanem, który można odczuć zmysłami.
Myślę, że nie tyko dzieci, mogą chichotać i tak wołać, ale mogą to być również;
ogólnie - ludzie. Dobry wiersz.
Ale się rozgadałam!
Kończę, ściskam,
- baba

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Oj, to nie wiem czy Ci to dobrze zrobiło, takie buju, buju. Uważaj, Alunko na wiosenne zawroty głowy ;)


Tak wiele cosiów w nas nienazwanych.
Dziękuję obu paniom za poczytanie i dobre słowo :))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...