Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Codziennie...


nie ma

Rekomendowane odpowiedzi

Patrzę, jak odjeżdzasz
i oddala się twój głos
jak ciepły wiatr.

Szukam ciągle twoich spojrzeń
i zbieram je,
kamyczki wśród skał.

Twe słowa do kieszeni chowam
i wyjmuję, gdy mróz,
jak ciepłe rekawiczki.

I w labiryncie ginę twych uśmiechów
i błądzę pukając
do niewłaściwych drzwi.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

właściwie trochę bym wyczyściła; na początek radzę zrezygnować z zaimka "ja", jest nie potrzebny, z formy następujących czasowników wynika, że podmiot wypowiada się w pierwszej osobie. słowo "codziennie" natomiast pojawia się zbyt często, wymazałabym albo z tytułu, albo z treści wiersza, raczej z treści, w ten sposób tytuł determinowałby czas, w którym zarysowuje się sytuacja. a wiersz ogólnie subtelny i przyjemny, gdyby go wyczyścić trochę, dopieścić formę byłby bardziej dosadny, lepiej by się go czytało, tak sądzę. porównanie słów do rękawiczek bardzo mi się spodobało, jest subtelne i ...ciepło się kojarzy:) pozdrawiam:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Wędrowiec.1984 Witaj. Świetne to jest, na tyle iż postanowiłem się zalogować po kilku miesiącach nieobecności.   Choć sam jestem sumarycznie neurotypowy, znacznie poniżej linii granicznej w testach, to jednak w temacie wrażliwości sensorycznej całkiem sporo punktów uzbierałem zatem mam zrozumienie dla Twoich odczuć. Jednak ten wiersz odbieram bardziej osobiście, w odniesieniu do swojego prawdziwego świata zgodnego z moją naturą, który pozostał gdzieś w podstawówce.   Od początku liceum musiałem zmienić swoją osobowość na bardziej zgodną z systemem edukacji, inaczej bym się w nim nie utrzymał. Nie stało się to rzecz jasna z dnia na dzień. Było to stopniowy proces wypierania uczuciowości przez intelekt i logikę, który z upływem lat zamienił podstawówkowe trójeczki na licealne piąteczki. (skala ocen od 2 do 5).   Tylko pytanie czy było warto? Zapłaciłem za to problemami emocjonalnymi i somatyzacją, jednak z czasem przyzwyczaiłem się i wsiąkłem w system jak mało kto. A teraz, w ciągu kilku ostatnich lat coś się przebudziło i powoli zaczynam wracać do świata, który gdzieś zaginął. Zobaczymy co z tego wyjdzie?   W każdym razie życzę Ci powodzenia.
    • To nie jest tak, że zawsze kupuję, zakupy są z Lidla i warzywniak, są momenty, gdy ma, ochotę na coś innego:)
    • @Marek.zak1 Rutyna to stabilność i porządek. Daje poczucie bezpieczeństwa i zmniejsza entropię wykonywanych czynności, przez co łatwiej pogrążać się w pasji i zgłębiać zainteresowania, być we własnym wszechświecie. Bardzo nie lubię kiedy coś niszczy rutynę mojego dnia i przeciąża mnie sensorycznie. To właśnie wtedy występuje tytułowy meltdown, z którego trudno się podnieść. 
    • @Łukasz Jasiński zanudziłabym się u Ciebie:)
    • @Łukasz Jasiński Dzięki za polubienie. Pozdrawiam. @Konrad Koper Dzięki za czytanie. Pozdrawiam. @andreas @andreas Dobre. W moim wcześniejszym limeryku dziewczyny z Podłej Góry cierpiały z tego samego powodu co Ewa.   Wszystkie dziewczyny w Podłej Górze „przedsięwzięcie” mają tak duże, że chłopaki cierpią srogo, bo się k’nim zbliżyć nie mogą i panny są jak zwiędłe róże.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...