Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jesteś ptakiem w obłokach
wciąż na ziemi niedosyt
wypatruje choćby iskierki
znaku

że powrócą jaskółki
i klekot bocianów na stodole
a gołąb przyniesie pocztę

tymczasem
zszarzałe betony toną w kałużach
bluzgając błotem w monotonni
choć wkrótce

zazielenią się trawniki i drzewa
poczują namiętność pąków
za pługiem ruszą gawrony
skowronki obudzą naturę
wreszcie zima ustąpi
czmychając na północ

naczerpiemy słonecznych promieni
grzejąc zmrożone słowa uśmiechem
w bukietach najczulszych pragnień
myśli i nadziei ujrzysz niezabudki

prześlę radosne smugi
z wiarą nawleczesz wiosnę
zwiniemy w słoneczny kłębek
już wspólny

uwierz

Opublikowano

fajnie się tempo akcji w tym wierszu zmieniło od" już wkrótce"
a poza tym to nie bardzo wiem co to 'niezabudki' yy...
ale całość oczytuję jako pełne nadziei i radości na dalej;
tyle o ile nabazgrałam (:płoniaście

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...