zmartwychwstania

[Don Silencio]

cmentarz japońskich zwierzątek elektronicznych
i amerykańskich samochodów – ludzie naprawdę
przywiązują się. w powietrzu unoszą się popioły,
które gryzą w oczy, od tego też kwaśnieje deszcz.
ekstatyczny taniec drobinek opadających na płyty
chodnikowe – szare mandale. ślady stóp i opon –
podmuchy wiatru i te kwaśne krople słone krople.
maszyny i zabawki powstają spod ziemi napojone
złożami ropy i przeciekającym przez grunt płynem
zużytych baterii. zaciągają się szarym powietrzem.
słychać cyfrowe kwilenie piskląt, warkot silników.
pyły osiadają na karoseriach wygładzając korozję,
na maskach zasiadają opalone hostessy – i do nieba!

[Ewel K]

"Szare mandale" - ciekawie:) Lubię takie debiuty - świeże, niebanalne. Wiersz na czasie, jak najbardziej. I lubię takie zbiegi okoliczności, ładny utwór - po kropkach tylko wielkie litery. Jak mi coś przyjdzie do głowy, to wiem, gdzie się zwracać;)
pozdrawiam

[bestia be]

ciekawy wiersz pozdrawiam

bestia

[Lena Achmatowicz]

rozumiem niebianskie samopoczucie peela na widok opalonych pań, ale jakoś mi ta pointa nie pasi. jest na skróty.

reszta ładnie, "miękko".

[Don Silencio]

dzięki za komenty

nie wiem czy peelowi miło i na skróty
ale samochody nowe w genewie prezentują opalone i blade też hostessy
które dla zmartwychwstania wraku są konieczne
w sumie ciekawy ten peel...