Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jak opowiedzieć
bladość ścian w pomroce kątów
bezdenne godziny tykają czas
od dawna nikomu niepotrzebny
w zapomnianym ustroniu

stara łódź stęskniona ugrzęzła
w łasze rozwlekłych dni i nocy
na próżno wypatruje człowieka

proszę

goniąc codzienność
wpadnij na przyjacielskie pogwarki
ubarwione pomarańczami ożyją
w cichym zakątku zatańczą
jak dawniej

razem zaśpiewamy szantę

Opublikowano

Ciekawy wiersz jak zawsze przważnie a ta piosenka żeglarska jest naprawde mistrzosko wkomponowana jako motyw w tym wierszu
Nie wiem tylko czy ,,łasze" chodzi pewnie o odnogę np rzeki łacha, gdyż bardziej to wyglada jak na zwierzęciu, tego nie jestem pewny jednak coś tu mi nie gra

pozdrawiam

bestia

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


gwoli wyjasnienia "łacha" - piaszczysta mielizna utworzona na rzece wskutek obniżenia się poziomu wody, często miejsce zarośnięte i przeobrażające się w mokradło; "ławica" (wydma, wał) ... źr. "Słownik języka polskiego" ...
dzięki i serdecznie pozdrawiam:))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Wyżej wyjaśniłam znaczenie "łachy" ... oczywiście można zamiennie "mielizna" czy "wydma" tylko nie wiem, po co...ale dziękuję za propozycję...
Miło, że wpadłeś, dzięki :))
pozdrawiam :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Stasiu, bardzo dziękuję za te ciepłe słowa.
Płodna... hehe...w pisaniu wierszy...
"Ona" mnie nawiedziła i nie daje spokoju...
jest taka ciepła i miła...ta... hehe... Wena :)))

Serdeczne cmoki :)))
Opublikowano

To tylko była sugestia ja wiem co to jest łacha ale w wierszu wygląda dwuznacznie w zwierzęciu np gryzoń z rodziny kunowatych wiec pewnie też przebywa w wodzie. Skoro jednak tak zaciekle bronisz tego słowa niech zostanie, gdyz to nie mój wiersz.

Z całym szacunkiem

Bestia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @tie-break To taki paradoks.  To co kiedyś przeszkadzało, przestało ...   Pozdrawiam serdecznie 
    • @huzarcDziękuję :) Wiesz, to przedziwne uczucie, że najpierw prosisz o coś takiego, żeby tego nie było, żeby się tylko nie stało. A po pewnym czasie, prosisz o to, żeby koniecznie, żeby szybciej przyszło, to czego nie chciałam.  I to nie było działanie farmakologiczne, tzw. "głupiego Jasia", bo to dostaje każdy przed operacją. To było dużo wcześniej. Ale z daleka, wygląda tak, jakby człowiek nie wiedział sam, czego chce.
    • w galaktyce spiralnej        wirujesz myśli dostrzegam oczy jak gwiazdy            mgławica rozwiewa włosy wiatr słoneczny nie nachalnie         pieści twoje ciało w sukience z grawitacji           strunami zatrzymuje                czarna dziura czasoprzestrzeń zakrzywia     horyzont zdarzeń        nie wiem gdzie cię szukać w ciemnej materii kosmosu    punkt dostrzegam pulsuje     czasem zakrzywia   przestrzeń           wielki bum cię odradza      nagle znowu razem zjednoczeni   ponad szybkością     w supernowym błysku losu  roztańczymy cały kosmos               poza niemożliwości  uczuć zdarzeń        a ja szepcę kwantem światła     tyś jedyna osobliwość tyś wszechświatem            moich marzeń
    • @Wochen To porządkowanie bólu słowami jest odważne. Bo czasem, gdy wszystko się miesza i rozpada, właśnie takie krótkie nazwy uczuć potrafią pomóc nam stanąć na nogi.
    • @tie-break To bardzo piękny, mądry i cicho wzruszający wiersz. Czytając go, ma się wrażenie, jakbyśmy zaglądali komuś do chwili przed rozpoczęciem życia od nowa.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...