Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

****

Orston

Przez Orston
w Fraszki i miniatury poetyckie

 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/86611--/

Rekomendowane odpowiedzi

Orston

Orston

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Haiku samo w sobie jest specyficznym rodzajem metafory :) Biorąc od strony "gęstnienia atmosfery" - fakt. Chodziło mi raczej o coś nieco innego...
Pozdrówka - O.
Tak, to prawda, ale zawsze mi się wydawało, że w haiku na pierwszym planie jest REALNY i SPÓJNY obraz a metafora stoi dopiero za całym haiku. A w tym wypadku, w warstwie dosłownej mamy zjawisko atmosferyczne i scenkę międzyludzką - jakoś mi się to nie składa :)

Jeszcze odnośnie zestawienia, to moje haiku o podobnej konstrukcji:

zapadający zmierzch
ona mówi mi
o poczętym dziecku

zdobyło wyróżnienie w konkursie Mainichi Haiku Contest 2008, tak więc myślę, że kierunek prawidłowy ;)

Pozdrówka
Marek
Orston

Orston

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dzięki, ale bez przesady :) Przytoczyłem dla przykładu własne, choć inne, w tym temacie i nie tylko, można mnożyć. Wystarczy dobrze się rozejrzeć, by rozwiać wątpliwości, a naprawdę warto.
Serdeczności :)
Orston

Orston

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie ma za co :) Cała przyjemność po mojej stronie :)
Najważniejsze, że sprawia Ci to radość, a że zacięcie w Tobie wielkie, to będziesz pisała coraz lepsiejsze :) Czytaj też sporo w tym temacie, bo wiele można się dowiedzieć i nauczyć, a to niełatwy gatunek, a że poezja najpiękniejsza w świecie, to warto się w nią zagłębiać coraz mocniej.
Pozdrowionka ciepłe wieczorkowe :-)
Orston

Orston

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




rzednąca mgła
coraz ostrzejsze
moje rysy

:o)
tak bym napisała...
:*
Wiem, i wcale się nie dziwię, bo tak subtelnie i delikatnie... ;) Bardzo fajnie.
:*
Ania_Ostrowska

Ania_Ostrowska

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Tak, to prawda, ale zawsze mi się wydawało, że w haiku na pierwszym planie jest REALNY i SPÓJNY obraz a metafora stoi dopiero za całym haiku. A w tym wypadku, w warstwie dosłownej mamy zjawisko atmosferyczne i scenkę międzyludzką - jakoś mi się to nie składa :)

Jeszcze odnośnie zestawienia, to moje haiku o podobnej konstrukcji:

zapadający zmierzch
ona mówi mi
o poczętym dziecku

zdobyło wyróżnienie w konkursie Mainichi Haiku Contest 2008, tak więc myślę, że kierunek prawidłowy ;)

Pozdrówka
Marek
Przecież ja nie oceniam, czy kierunek prawidłowy czy nie (to była uwaga Jacka, nie moja), napisałam o moim subiektywnym odczuciu. Nic nie poradzę, takie w danej chwili było:) Ania
Orston

Orston

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Jeszcze odnośnie zestawienia, to moje haiku o podobnej konstrukcji:

zapadający zmierzch
ona mówi mi
o poczętym dziecku

zdobyło wyróżnienie w konkursie Mainichi Haiku Contest 2008, tak więc myślę, że kierunek prawidłowy ;)

Pozdrówka
Marek
Przecież ja nie oceniam, czy kierunek prawidłowy czy nie (to była uwaga Jacka, nie moja), napisałam o moim subiektywnym odczuciu. Nic nie poradzę, takie w danej chwili było:) Ania

Wiem :) ale Tobie dałem przykład, że tak dziwnie ułożone haiku, wcale nie są dziwne hi hi
Pozdrowienia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/86611--/
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Roma
      tak jak serce

      Przez Roma · Opublikowano

      @Leszczym dziękuję bardzo :) 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Też tak myślę, a "Skacz ze mną na bombę" ostatnio cały czas przesłuchuję, teledysk też jest świetny :)
    • Wewnętrzny Odgłos
      Pielgrzymi absurdu…

      Przez Wewnętrzny Odgłos · Opublikowano

      Biedne dusze w kajdanach betonu, Stawiane niejednokrotnie do pionu, Wpajany bezdenny kult posłuszeństwa, Dający posmak pustego zwycięstwa.   Prowadzi to do wielkiej indolencji, W rozpoznaniu sensu egzystencji, Brną, lgną, idą, biegną… pielgrzymi absurdu, Do swego bezwartościowego brudu.   Rączki, jak na zawołanie składają, Ile trzeba, tyle pieniędzy dają, Czarnym mafiozom - siedziba Watykan, Wyzyskujący każdego ponad stan.   Wychowani pod nadzorem komuny, Zajmujący niewolnicze trybuny, Posiadający ten represyjny gen, Chcą bardzo zrzucić przebudzonych ze scen.   Jednak, iskra pradawnej prawdy się tli, Sprawi, że ci źli będą głośno wyli, Czas zakończyć spustoszenie ludzkości, Rozpocząć przebudzenie z ciemności.   Wyzbądźmy się kataklizmu systemu, Bo ten zaszkodził byciu człowieczemu, Metafizyczny bunt już się zaczyna, Oto jest - nasza szczęśliwa nowina!   System - był, jest i będzie moim wrogiem, Nie pozwolę by był dalszym wymogiem, Ja, jako stara, światłoczuła dusza, Myślę, patrzę, aprobatę zagłuszam.   Kochani wy moi, bracia i siostry, Wbijemy w ziemię niewdzięczne monstry, Nie siłą i dumą, którą ci lubią, Miłością i prawdą, którą ci gubią.   Uśmiechem, empatią, wędrówką duszy, która pozbawia tych Ziemskich katuszy, Mistyczna prawda się zawsze obroni, Bo ta od zepsucia ciemnego stroni.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Dagna
      Po kilku latach

      Przez Dagna · Opublikowano

      @Sylwester_Lasota …wówczas ze Wschodu, dziś z Zachodu, bo marksizm w Europie ma się lepiej niż w USA; nie, nie odrobiliśmy lekcji, ale wciąż można wrócić do korzeni chrześcijańskich i wolności wewnętrznej, danej nam od Boga, pozdr.
    • Wakss
      Szlochy sklepień

      Przez Wakss · Opublikowano

      Pod poezji władaniem prośby wysyłałem, pragnąc, by w strzelistości sklepienia wpadały, w których widmowe marzenia — do tej nocy trwały, by trwożyć moje myśli, które wam oddałem.   Dzisiejsze pomroki, co głucho spoglądały na moje liche żale — w cierpienia odziane, gdy łzą obserwowałem uczucia wyśmiane, jakby wszystkie wasze córy spleen zrzucać chciały.   Lecz otchłań się na warstwy gniewne rozstąpiła: niebo w drżenia porosło, płaczem chmur spłynęło, a ziemia suszą trwała, wilgoć rozproszyła.   Przede mną groteskowa smukłość rosnąć poczęła, kończynami obrosła, wyrazistą czaszką, twarzyczką niewiasty, co w takim pięknie płynęła…       (ps. Kontynuacja wczorajszego wiersza)
    • Rafael Marius
      Motyl

      Przez Rafael Marius · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        U mnie nie ma. Byłem dzisiaj. Jest za złotokap.     To ci się poprawiło.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...