Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Leszczym Można powiedzieć śmiało iż wiersz jest pouczający.
    • Czuję się silny jak pradawny Tur, Który puszczy starej królował. Czuję moc w kościach wszystkich, Kiedy sam swój żywot prowadzę. Nikt mi nie powie kiedy mam odejść I którędy dalej podążać w las. Kiedy zechcę, będę kroczył ścieżką, Nęcony ludzkimi przysmakami Albo przez gęstwiny nieznane pójdę Gdzie nikt i nic jeszcze nie kroczyło. Jestem pewnym władcą własnego losu, Choćby marnym miał się okazać. Z dumą odejdę gdy przyjdzie czas. Lecz czegoś jednak się lękam. Boję się chwili która nadejdzie, Kiedy wyczerpany padnę na plecy. Boję się, że wykorzysta to ktoś obcy I zlituje się nad moim losem. Chwyci mnie spadającego w otchłań I wyciągnie z powrotem na brzeg. Zupełnie jak wilk z godności obdarty, Kiedy go człowiek z wnyków uwalnia, Który z przegraną już pogodzony Dezorientację fatalną czuje. Boję się kiedy bezradnie na to patrząc Poczuję ulgę wyciskającą łzy... Kai, 2024 r.
    • @violetta A do czego ta odpowiedź, bo nie rozumiem? Hmmm...
    • Tron*             Na środku gabinetu stoi dębowe biurko, a za nim na ścianie wiszą w kolejności: Orzeł Biały na czerwonym polu. I nie ten współczesny - masoński, ale piastowski. Po prawej stronie z całą okazałością majestat jasnogórski nieustannie wykazuje troskę nad losami Ojczyzny. To Królowa - Matka Jezusa Chrystusa. A po lewicy na taborecie z jednym przymkniętym okiem śpi matejkowski Błazen - Stańczyk.           Wnętrze nie posiada przewodów elektrycznych. Z tego powodu nie ma w nim światła - panuje całkowita ciemność. Może czasem zaświeci promyk słońca z przeciwległej ściany, gdzie znajduje się bardzo małych rozmiarów zakratowane okno. I nie jest to więzienie w sensie dosłownym i przenośnym - kraty są zrobione z cierniowej korony, którą w okresie Pasji miał na sobie Pan. Wyjątkowego uroku dodają drzwi - nigdzie ich nie ma...   *więcej informacji Państwo znajdą w następujących esejach: "Komentarz - komentarz odautorski" i "Mój drogi świecie" - Autor:   Łukasz Jasiński (2010)  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Kwiatuszek Nieprawda. Jesteś przynajmniej Krzysiowa. Tylko że teraz trzeba się starać zostać Alan Alexander Milne. Twoje wiersze cieszą się tutaj powodzeniem. Pracuj więc dalej, eksperymentuj i rozkwitaj.  Pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...