Agrafka

[Rafal Bielan Wierzbicki]

nie miałaś marzeń dostępnych od zaraz, tylko
iluzjon podgrzany na łyżce, bordowe włosy
splątane z myślami i nigeryjską maskę kuguara

i miałaś swoją kolekcję dramatów
starą walizkę
i czerwoną szafę

projektowałaś wzory ulotności, rozdając
pieniądze w napotkanych barach
przez lata czyściłaś plamy na słońcu tworząc
nieposłuszny zespół światłocieni

na kuchennym oknie pamiątki po córce
puchate istoty dziecięcej naiwności
poparzone serce gasiłaś absyntem
patrząc na milczące atrapy rodziców

czy dalej jesteś tak blisko spełnienia, że odległość
wyznaczasz za pomocą skali?

w szufladzie prawo gwiazdy do niedoświetlenia
i mandat za wielokrotne przeoczenie życia

[magda]

Mam mieszane uczucia, bardziej na plus niż na minus. Podoba mi się temat, iluzjon, zespół światłocieni, czwarta i szósta strofka. Ale ujęcie tematu jest zbyt epistolarne moim zdaniem. Kapitalny potencjał jest w tym wierszu, widać wyraźnie, że mógłby Pan lepiej. Jeśli wróci kiedyś spod hebla, bardzo chętnie zajrzę ponownie.

Natomiast z nigeryjskim kuguarem powinien Pan coś zrobić koniecznie, i to jak najszybciej....

Pozdrawiam,
m.

[Rafal Bielan Wierzbicki]

"Natomiast z nigeryjskim kuguarem powinien Pan coś zrobić koniecznie, i to jak najszybciej...."

A dlaczego niby mam zmienić - to realna rzecz, którą posiada peelka, w peelka jest też realna.