Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

uroków nie rzucam

Anna Sarań
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Anna Sarań

Anna Sarań

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

uroków nie rzucam
i medalionów nie zbieram
talizman twoich ust schowałam

w szufladzie miedzy zapachem listów
a sproszkowaną koniczyną
tam gdzie nieruchomieje czas

taka banalna
w popołudniowych pieszczotach
łatwo dostępna o drugiej w nocy

parzę melisę dawkuję dotyk
w fałdach firanki wciąż gubię

tylko bukiety wina
na papierze nie całkiem realne


A.S

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • MIROSŁAW C.
      liryczny termofor

      Przez MIROSŁAW C. · Opublikowano

      @andreas :) Dziękuję za ślad, pozdrawiam. 
    • MIROSŁAW C.
      z pamiętnika młodego komunisty

      Przez MIROSŁAW C. · Opublikowano

      @aff Suplement: Pieńkowski został aresztowany w październiku 1962 roku. Podczas śledztwa miał być torturowany. Wkrótce Sowieci wytoczyli mu pokazowy proces. Wyrok: kara śmierci. Według najbardziej rozpowszechnionej wersji, w maju 1963 roku pułkownik został rozstrzelany. Według innych – spalony w hutniczym piecu. Badający sprawę dziennikarz Bogusław Wołoszański wysunął hipotezę, według której agent trafił do łagru i tam popełnił samobójstwo. – Może to zabrzmi brutalnie, ale z punktu widzenia historyka nie ma to większego znaczenia. Sowieci zdołali wyeliminować jednego z najcenniejszych agentów Zachodu. Uszczelnili system – podsumowuje prof. Kubiak. A co do reszty,  to chyba trzeba było "liznąć" co nieco z tamtego świata aby zrozumieć te kilka wersów... Czasy były brutalne,  więc łagodna forma zapisu byłaby groteską.  Dziękuję za komplement:) Pozdrawiam. 
    • aff
      Brainrot

      Przez aff · Opublikowano

      Idę i szczeka za mną, przede mną. Co znajdę, szczeka. Może mnie zamkną, może przestraszą, głos wydobywa Mój uaktualniony. Nie jestem jego-onem, Lecz udowadniać muszę, że rozum nawet, gdym szczenię, nie wypełniony mam silikonem.      
    • Andrzej P. Zajączkowski
      William Shakespeare - Sonet 130

      Przez Andrzej P. Zajączkowski · Opublikowano

      Pani mej oczy jak słońce nie świecą; Korale od ust bardziej czerwone. Gdzie śnieg biały, jej biust śniady nieco; Włosy jak druty; czarne, skłębione. Róż w różnych barwach wiele widziałem, Lecz na policzkach coś nie ma żadnych; Wiele w perfumach woni wąchałem, Bardziej niż oddech mej Pani ładnych. Lubię gdy mówi, choć w mej opinii Muzyka milsze dźwięki przywodzi: Nie widziałem jak stąpa bogini, Ma Pani raczej po ziemi chodzi; A przecież, dla mnie jej piękno tak żywe, Krzywdą dam, porównania fałszywe.   I William: My mistress’ eyes are nothing like the sun; Coral is far more red, than her lips red: If snow be white, why then her breasts are dun; If hairs be wires, black wires grow on her head. I have seen roses damasked, red and white, But no such roses see I in her cheeks; And in some perfumes is there more delight Than in the breath that from my mistress reeks. I love to hear her speak, yet well I know That music hath a far more pleasing sound: I grant I never saw a goddess go, My mistress, when she walks, treads on the ground: And yet by heaven, I think my love as rare, As any she belied with false compare.    
    • Andrzej P. Zajączkowski
      Czemu nie rymujecie wierszy?

      Przez Andrzej P. Zajączkowski · Opublikowano

      Pozwolę sobie wtrącić swoje trzy grosze, czyli wkrótce piętnaście tysięcy rubli, na temat rymów częstochowskich:   Mądrze powiada Wikipedia*: Rym częstochowski – rodzaj połączenia rymowego wyrazów będący zestawieniem banalnym, powszechnie znanym, zbyt często stosowanym (czasownik do czasownika; rzeczownik do rzeczownika; przymiotnik do przymiotnika)[1]. Przykłady rymów częstochowskich[2]: ludem – cudem, ciała – działa, kot – lot tyle kontrol-ce, kontrol-fał.   Rymy takie jak: blasków - lasków i przestrzeni - zieleni, też wydają się tę definicję spełniać. A Asnykowi wyszło tak: Prócz tych woni, barw i blasków Unoszących się w przestrzeni, Prócz szumiących śpiewem lasków I tej świeżej łąk zieleni; (Między nami nic nie było). To nawet całkiem ładnie brzmi, moim zdaniem. A w innych językach jest wręcz nachalnie banalnie. Byron nie brzydzi się rymować feet - sweet i name - fame, Rilke piłuje Gassen - lassen - hassen itd. Coś mi się wydaje że częstochowskość rymu nie jest jego wadą, ani też zaletą. Jest tylko cechą, która nie przeszkadza w tym, by - zręcznie użyty - był taki rym dużą uciechą.    *Proszę zauważyć, że w Wikipedii to hasło istnieje tylko w języku polskim - psipadek!?

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...