Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

kidoarmagedon

Koval_ZNowin
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Koval_ZNowin

Koval_ZNowin

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

chłodno witała mnie ulica
do złotych parkanów
przymarznięte ogony
wymerdały mi po cichu
do kogo należą

buty piorunochrony
skrzypią
pod nimi sól
doprawia bajkowy klimat

palce jak grzechotniki
wiją się w rękawicy
niektóre obce

białe arkady
wstyd się uśmiechać
pokazać zęby
to oznacza wojnę

ja na przekór
zawsze byłem dobry w śnieżki

ula

ula

Opublikowano
Opublikowano

brr.. dobrze, że siedzę w szlafroczku;)

podoba mi się najbardziej

"wstyd się uśmiechać
pokazać zęby
to oznacza wojnę"

i w ogóle sympatycznie, huhu ha, pozdrawiam:)

teresa943

teresa943

Opublikowano
Opublikowano

Wiersz wieloznaczny... czytam na dwa sposoby: 1) peel zimą w obcym mieście (może być także bezdomny); 2) peel czuje się wyobcowany w nowym (chłodnym, nieprzyjaznym) środowisku. Ze strof bije jakieś "zamrożenie", co wytwarza odpowiedni do przesłania klimat. Tak ja widzę, ale przecież mogę się mylić...
Serdecznie pozdrawiam :))))
Życzę ocieplenia.
Krysia

teresa943

teresa943

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Za równo w pierwszym jak i w drugim jest coś z prawdy. Może wyobcowany w nowym o środowisku?
pozdrawiam serdecznie:)
Zatem współczuję peelowi i uśmiecham się na dobranoc :))))))
Koval_ZNowin

Koval_ZNowin

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Za równo w pierwszym jak i w drugim jest coś z prawdy. Może wyobcowany w nowym o środowisku?
pozdrawiam serdecznie:)
Zatem współczuję peelowi i uśmiecham się na dobranoc :))))))
Pel dziękuje, również uśmiecha i również życzy dobrej nocy:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • wierszyki
      Gołębie

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Tylko staruszka, która się garbi albo na laskach mocno się trzyma, wypatrzy ciebie — głodny gołąbku, który przyszłości większej już nie masz. Natrętne stadko rozrzuci kwestę, w garnuszku przecież zabrakło wody... Gdy się podziała gdzieś atencjuszka w ludzkim skupisku, dawnej ślebody.          
    • Roma
      lirycznie

      Przez Roma · Opublikowano

      liryczniejemy pomiędzy sklepowymi alejkami promieniami słońca a kroplami ulewnego deszczu   liryczniejemy przedwiośniem w ogrodach Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej   przed zimą pod kocem w mimozy liryczniejemy   bo nasze dni to wersy do poskładania w poemat epicki jak Mahabharata i bezczelnie czuły         strofami mija nam czas gdy tak sobie liryczniejemy   bo słowa są wszystkim co mamy (to przecież wiersz)   gdy słowa są wszystkim co mamy (to przecież wiesz)        
    • wierszyki
      Prośba

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Interpunkcyjnie także pięknie. Pzdr :-)
    • Andrzej P. Zajączkowski
      Sara Teasdale - Koronowana (Crowned)

      Przez Andrzej P. Zajączkowski · Opublikowano

      Noszę koronę niewidzialną, przeźroczystą I własnymi drogami chodzę miłościwie, Odkąd w swym sercu mnie koronowałeś tkliwie Swoją miłością pół płomienną i pół czystą; I jak blisko może przejść przebrana królowa, Przez targowisko między nędzarzy tłumem, Płacząc ze współczucia, lecz skrywając dumę, Ja swoją chwałę wśród lęku zazdrości chowam. Ma korona ukrytą słodyczą zostanie Ranek i wieczór modlitwą chronioną wiernie, A kiedy przyjdziesz, by mi koronę odebrać, Nie będę płakać, prosić słowami ni żebrać, Lecz uklęknę przed tobą, mój królu i panie I na zawsze przebiję moje czoło cierniem.   I Sara: I wear a crown invisible and clear, And go my lifted royal way apart Since you have crowned me softly in your heart With love that is half ardent, half austere; And as a queen disguised might pass anear The bitter crowd that barters in a mart, Veiling her pride while tears of pity start, I hide my glory thru a jealous fear. My crown shall stay a sweet and secret thing Kept pure with prayer at evensong and morn, And when you come to take it from my head, I shall not weep, nor will a word be said, But I shall kneel before you, oh my king, And bind my brow forever with a thorn.
    • Alicja_Wysocka
      Limajno

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Annna2Muzyka jak balsam, pasuje do wiersza, a wiersz do niej :) Nawet skowronka w trelach słyszę.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...