Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

czy poszłabyś ze mną
na spacer zimowy
by w puchu iskrzącym
zostawić sen powiek

i gwiazdy zadziwić
policzków dotykiem
śnieg słyszeć jak pada
w takt niby muzyki

otulając puchem
każdą szarą gałąź
jakby chciał wybielić
i duszę i ciało

zatrzeć dawne waśnie
urazy i brudy
byśmy byli w stanie
znów sobą się urzec

i spleść mocno ręce
pochylając głowy
czy poszłabyś ze mną
na spacer zimowy

Opublikowano

Oj, poszłabym, poszła, ale peel pewnie te słowa
do innej baby kieruje!
Zaczytałam się.
Bardzo ładny wiersz, poddaję pod rozwagę, czy nie
zamienić na coś innego jedno "się" 3 i 4 zwrotka.
(może coś w rodzaju:"i spleść mocno ręce
pochylając głowy" itd.)?
Serdecznie pozdrawiam
- baba

Opublikowano

Podoba się. Przyjemny.

Jedyne "ale":

"znów sobą się urzec

i wziąć się za ręce" => "się" zdublowane, razi nieco

Lekko się go czyta, sam wymusza rytm.
No i... bardzo lubię klamry kompozycyjne :)
pozdr serdecznie

Joanna

Opublikowano

a poszłabym z tobą
na spacer jesienny,
poszukać dni nowych
złocistopromiennych

szukać wschodów szczęścia
za smużkami ciszy
i szelestów klonach
poszłabym, czy słyszysz?

przez rdzawe sekundy
tam gdzie czas miedziany
położy pod stopy
miodolistne dywany

*

poszłabym


Zimą nie pójdę, marzną mi ręce :)
Ładnie, Jacku.
Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


pierwotnie wiersz miał więcej strof ale żeby nie marudzić jak to kiedyś napisała jedna z komentatorek autor skrócił do max.
i ja też lubię klamry kompozycyjne
:))
dzięki że zajrzałaś
Serdecznie pozdrawiam Jacek
Opublikowano

już idę tylko założę kalosze
miało być mroźno
a tutaj proszę
deszcz zamiast śniegu
pada i siąpi
w nadejście zimy
zaczynam wątpić:)))

Pozdrawiam Jacku na spacer trzeba nam na spacer:)
Życzę Wesołych Świąt i pozdrawiam serdecznie:))) Ewa

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



wierszyk śliczny Alu dzięki

na spacer wiosenny
my pójdziemy razem
park oraz stocznie
znowu mi pokażesz

zmęczeni siądziemy
w kafejce w ogródku
a czas jakby zwolni
płynąc pomalutku

a potem pognamy
każde w swój realizm
stawiając pytanie
czyśmy się spotkali

pozdrawiam Jacek
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



w Pieninach śnieg przykrył
drogi oraz góry
włóż proszę kozaki
ciepły płaszcz z kapturem

skarpetki wełniane
no i rękawice
teraz na spacerze
możesz gwiazdy liczyć
:))

Wzajemnie Wesołych Świąt mnóstwo radości Jacek
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



wszedłem w Twój profil chcąc coś Twojego przeczytać aby poznać osobowość a tu pustka
nawet nie śmiem pisać wierszyka jeśli nie znam osobowości
na tym forum parę razy oberwało mi się po uszach

pozdrawiam Jacek


niepoetka bez osobowości !!
dno.

idę się utopić.
:(
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



chyba mnie źle odczytujesz albo się zgrywasz
pewno jesteś wytrawnym krytykiem literackim a i tacy są potrzebni
a mnie parę razy opieprzono za pisanie wierszyków

czasami trudno coś napisać
gdy nie znasz gustu upodobań
aby nie wyszła z tego kicha
a póki co to zgoda zgoda
:)))

pozdrawiam Jacek

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nareszcie zgoda na ekshumacje... Choć czasu upłynęło tak wiele... Bolały wspomnienia w cichy szloch przyobleczone, Padało nocami tysiące łez…   Zgoda niepełna... częściowa... Wciąż więzną w gardle niewykrzyczane słowa... O bólu który w kresowych rodzinach, Tlił się przez kolejne pokolenia...   A przecież każdy człowiek, Zasługuje na godny pochówek, By migocący znicza płomień, Cichym dla niego był hołdem,   By kamienny nagrobek, Wiernie pamięci o nim strzegł, Imię i nazwisko na nim wyryte, Milczącym pozostało świadectwem…   Nareszcie godny pogrzeb… Polaków zgładzonych przed laty okrutnie, Przez w ludzkich skórach kryjące się bestie, Pogardą i nienawiścią nocami upojone…   Tamtej strasznej nocy w Puźnikach, Ciągnąca się noc całą mordów orgia, Dziesiątki bezbronnych ofiar przyniosła, Zebrała śmierć okrutne swe żniwa.   Bohaterska polskiej samoobrony postawa, Chaotyczna desperacka wymiana ognia, Niewiele pomogła i na niewiele się zdała, Gdy z kilku stron zmasowany nastąpił atak.   Spod bezlitosnych siekier ciosów Banderowskich zwyrodnialców i okrutników, Do uciekających z karabinów strzałów, Pozostał tylko wypełniony zwłokami rów…   Po tak długim czasie, Nikczemnego tłumienia prawdy bolesnej, Przyodziewania jej w kłamstwa łachmany podłe, Tuszowania przez propagandę,   Dziesiątki lat zwodzenia, Kluczenia w międzynarodowych relacjach, Podłych prób o ludobójstwie prawdy ukrywania Oddalały żądanych ekshumacji czas…   By w cieniu kolejnej wojny, Niechętnie padły wymuszone zgody, By pozwolono pomordowanych uczcić, Na polskich kresach w obrządku katolickim,   By z ust polskich księży, W cieniu tamtych zbrodni straszliwych, Padły słowa o Życiu Wiecznym, By złożono trumny do poświęconej ziemi…   Choć niewysłowionych cierpień ogrom, Milionów Polaków na kresach dotknął, Czapkując radosnym z dzieciństwa chwilom, Otulili czule swe wspomnienia pamięcią.   I gdy snem znużone przymkną się powieki, Wspomnieniami w blasku księżyca otuleni, Pielgrzymują nocami do sanktuariów kresowych, Starzy zza Buga przesiedleńcy.   A gdy niejednej księżycowej nocy, Starzy siwowłosy kresowiacy, Modlą się za swych przodków i bliskich, My także za nich się pomódlmy…   Za pomordowanych w Puźnikach, Za zgładzonych we wszystkich częściach Wołynia, Niech popłynie i nasza cicha modlitwa, Przyobleczona w piękne polskiego języka słowa…   - Wiersz poświęcony pamięci Polaków pomordowanych w Puźnikach w nocy z 12 na 13 lutego 1945 roku przez sotnie z kurenia Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA) Petra Chamczuka „Bystrego”.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

           
    • Jar na głaz; a tu ile może jeżom Eliuta - załga raj.  
    • Mat Ina - żet, ale że ty zbiorom, i moro bzy - też Ela, też Ani tam.    
    • Gór udar; rad ucięto w kwotę, i cuda - radu róg.  
    • @Migrena Najserdeczniej Dziękuję!... Z całego serca!... Pozdrawiam!   @violetta I słusznie!... Pozdrawiam!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...