Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jestem jak ty, gdy przeglądam się w lustrze
Jestem jak ty, gdy patrze do góry
Czasem nie moge sie pogodzic z wygrana losu,
Posłuchaj mnie teraz,
Gdy ostatni lisc spada na ziemie,widze twoj upadek,
Przypominam sobie dzien,kiedy chciales isc sam,
Wszedzie gdzie jest teraz nijako,widze co chciales wygrac,
Bez pozegnania,bez slowa,wyszedles.
Twe zwyciestwo.

Słońce zachodzi a mysli zastanowienia powracaja
Słonce daje mi znak
Czuje,wolnosc ktora w sobie miałes,
Czuję walke,ktora toczyłeś.
Posłuchałbyś mnie gdybym nie pozwolil Ci sie poddac?

Ulicami bez nazw,kroczę długim krokiem,krokiem twej wiary w słowa.
Nim wiecej widze,tym mniej wiem,
Blask Świateł oslepia me wspomnienia,
Budynki staja sie nie widoczne,
Idac dalej wokoło widze cienie przeszlosci,jak by mowiace do mnie,
Pokazuja mi jak miasto na nowo,
Gdy widze autobus,widze Ciebie z walizka pelna zdjec zycia,
Gdy widze autobus,widze Ciebie wsiadajacego w ostatnia trase do miejsca,gdzie zaden z nas nie był...
Mogles zaczekac na mnie,Mogles mnie zabrac ze soba...

Mój Bracie,
moj przyjacielu,
moj przyjacielu...
Posluchaj mnie,gdzie kolwiek jestes,
Doceniles zycie,niegodnie odszedles,ale godnie zyles.
Kamienie w twych oczach i korona cierpienia uniosly cie w niebo,
Cien pomiedzy twymi oczami byl twym widzeniem,tego co nadejdzie...
Niczym rycerz ruszyles do boju,
Niczym czlowiek Boga,broniles swych pogladow,
Niczym latawiec,potrafiles wyplynac w powietrze do nieba pelnego chmur....

Gdy noc nadchodzi,nie boje sie,
Gdy noc pelna jest gwiazd,ufam memu oku patrzac w niebo
Zmawiam pacierz,patrze na gwiazdy z nadzieja,
Wszystko co pozostawione zostalo,nabiera kolorow
Bede zyc jak mnie uczyles
Bede....
Bog widzial twe zwiazane rece na na ziemi,
twe cierpienie odeszlo,
Bog wie,jak kochales zycie,
Posluchaj mnie ostatni raz....!
Gdy ostatni lisc spada na ziemie,patrze w lustro i szukam czlowieka ktory znow uwierzy,
Widze w lustrze Ciebie,jak chciales isc sam,a nie musiales...
Wygrales...
Choc Cie nie zobacze,to wiem ze chce wierzyc,
Choc Cie nie uslysze,to wiem co chcesz powiedziec,
Zostane,Bede Walczyc o dowod,ze zyles!
We mgle poszukam resztek by zbudowac na nowo wolnosc....
W sercu bedziesz zyc jako wspomnienie,
NIe wsiade do Autobusu,bez biletu!
NIe pozwole sobie odejsc niespodziewanie bez pozegnania

Bede zyc jak mnie uczyles
Bede czlowiekiem ktory Chce wierzyc
Za pewien czas sie spotkamy by biec z latawcem po raz kolejny...

Wiersz zadedykowany śp.Mateuszowi Skorut.
"Bedziesz zyc w naszych sercach!"

Adrian Krauze.

Na motywach dlugoletniej przyjazni Adriana Krauze z Mateuszem Skorutem.
Mateusz byl nieuleczalnie chory,popelnil samobojstwo.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Nata_Kruk Dziękuję za te słowa. Masz rację – ta cisza może być głucha, i to jest w tym wszystkim najtrudniejsze, najbolesniejsze.   Cieszę się, że uznałeś wiersz za "dobrze skrojony" mimo smutku – to ważne, żeby forma nie ugięła się pod ciężarem emocji, tylko je utrzymała. Dziękuję, że tu jesteś i że czytasz. @WakssBardzo dziękuję! 
    • @Nata_KrukMam do tego taki sam stosunek jak Ty! :)) Nawet kolczyków nie noszę - dla mnie to juz jest za duża ingerencja w ciało. :)) Taka mała fobia. :)) Pozdrawiam. 
    • Żwawo ! i szybkim krokiem przemierzam galaktykę Stalin Breżniew i Lenin duszę zmieniaja w praktykę Astat. Bizmut i wanad. i plan pięcioletni kometa Kohoutka jak granat w Zodiaku błyszczy jak setnik...   niechaj traktory wieśniaków zdobędą wiosnę radosną nie będzie więcej braków w skafandrach i wśród wahadłowców....   tachiony złote jak gromy w czasoprzestrzeni toną towarzysz Lenin natchniony a oczy czerwienią mu płoną! Zodiak stary jak abak przelicza szare na złote wędruję żwawo wśród gwiazd  i myślę czy umrę potem?
    • @Simon Tracy Naprawdę nie ma jednego "właściwego" sposobu reagowania na poezję. Czasami najcenniejsza jest całkiem prosta reakcja – "to mnie poruszyło", "podobała mi się ta jedna linijka", albo nawet po prostu milczenie, które też coś znaczy. Nie każdy wiersz domaga się rozwiniętego komentarza, a poeta często bardziej ucieszy się z informacji, że coś do ciebie dotarło, niż z analizy. Po prostu jesteś bardziej odbiorcą niż komentatorem. To też jest w porządku. Nie każdy musi mówić dużo, żeby głęboko przeżywać to, co czyta. Ja analizuję, bo jest to dla mnie pewien rodzaj sprawdzania siebie. Ale już niedługo nie będę dysponować czasem, aby czytać i komentować wszystko, co pojawi się na portalu. Będę bardziej odczuwać. Pozdrawiam. 
    • @Somalija strzyga miała pazury i kły. kłapnięcie jej szczęk przypominało niezatrząśnięcie stalowego wieka trumny w ciemnej i wilgotnej krypcie bez końca. i długo jeszcze rozchodziło się echem... ponoć była wrażliwa na srebro, tak przynajmniej było u Sapkowskiego w jego Wiedźminie. można też było ją podobno odczarować.. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...