Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dziewico Życia!
Układasz się do
Melodii głębokiego
Snu śmierci
Hero Miłości!
Włosy twoje
Dotykiem subtelnym
Ocierają się o ciało moje.
W miłosnym ucisku
Tańca śmierci
Ukochana, miłość zabija nas!
Ułóżmy się do głębokiego snu
We wściekłym rytmie
Rozchylasz przede mną
Płatki róż swego ciała
Rozprężasz w żelaznym ucisku
Egzaltacji Miłości
Piękną nagość
Duszyczko, skruszona i cierpiąca
W melancholii serce twoje
Kajdanami skute
Łańcuchy ukojenia wbijają się
W bolejące serce.
Jęczysz boleśnie w
Rozkoszy cierpienia
Na łożu śmierci
Przykuci kajdanami ukojenia
Odpływamy w ekstazie
Kwitnącej róży.
Ciała romantyków splecione
Łańcuchami grzesznej miłości
Dusze nasze
Zagrzebane płatkami
Krwawej róży
Kochają się po wieki w
Ogrodzie Rozkoszy.

Opublikowano

Przykro mi, ale jeśli już wpisuję komentarz, to zgodny z moim przekonaniem.
Zlepek brzydkiej maniery patosu i wyświechtanych zwrotów.
Poprawić "wiersza" się nie da, radzę popróbować napisać coć nowego,
a przedtem czytać dobre wiersze i to dużo. Może jakiś krótszy wiersz napisać,
z sensem. Zachęcam.
Pozdrawiam
- baba

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • ... a gdyby gdyby się rozglądnąć  spojrzeć poza … zrobić dla siebie  to co zatopione w niemożności    kochać świat mimo...   może życie smakowałoby jak kasza manna  z sokiem malinowym zrobiona przez mamę    może może warto  … nie zapominajmy o sobie    11.2025 andrew  Sobota, już weekend   
    • @KOBIETA Mądrość mędrca jest cieżkością ksiąg, mądrość ideologa jest mądrością tez, mądrość księdza jest mądrością sumienia, mądrość związkowa to mądrość bycia w razem i wspierania się w przede wszystkim trudach, a mądrość poety / poetki to mądrość lekkości, rokoka, baroku, stylu, słów i wyrażeń i tym podobne. Tak bym to generalnie widział :))  @KOBIETA Mądrością może być to, aby cechom swojego charakteru i swojej mądrości odpowiednio wybrać właściwą rolę. To tak jak Maria Antonina Aystryjaczka powinna zostać aktorką, a nie Królową, a Jerzy Waldorff wielkim politykiem światowej sławy, choć on akurat dobrze wybrał swoją rolę. 
    • Czy potrafisz tak się zapomnieć, by dzień zostawić za plecami, by godziny nie uwierały, w ciszę zaplątać się czasami?   Wsiąść do pociągu bez bagażu i w szybie odbić swoje myśli, które rozpłyną się w pejzażu miasteczek, pól i sadów wiśni.   Potem wysiąść w miejscu nieznanym, gdzie nie pamięta się imienia, a drogowskazy pchają prosto w stronę miękkiego nieistnienia.   Tasiemką drogi związać kroki, by nie kusiły do powrotu, w miejsca za ciasne przez nasze myśli i dni z bezsensem tkwiące w roku.   Dogonić siebie za zakrętem, swoim widokiem się ucieszyć, ruszyć pod rękę w dalszą drogę i w zapomnieniu lekko zgrzeszyć.  
    • @Leszczym   No właśnie! Toyer doskonale to ujął :)    w zasadzie należało by sprecyzować czym jest ta „mądrość”.? :) na pewno nie racją.!  pozdrawiam :) 
    • Ej i pelikan z Wanią i na wznak ile pije!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...