Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

sięgam po tęsknoty

układałam je wczoraj
w zakurzonym starym albumie
niezwykle ciepły wieczór

wiem
nie mogą ich spełnić
potrafię je tylko przeglądać
zanurzając usta w lampce czerwonego wina
i smakować
palące namiętnością
piekące wstydem
kolejny raz

sięgam po tęsknoty

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Czasem tak... zależy od pory dnia :)

po zmroku z pewnością... nadają bukietowi nieco cierpki smak niespełnienia

za dnia - doprawiam wino słodyczą nadziei ;)

pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dziękuję za to tylko Twoje zdanie :) ... po to właśnie ośmielam się cokolwiek przesmyknąć, by takie jak Twoje pojawiały się i inne... komentarze często otwierają oczy poszerzając nieco kąt widzenia. A to niezmiernie istotna zaleta forum. Być może bez "sięgam po tęsknoty" tekst przybrałby ciekawszą treść, może tak lepiej?

zakurzony album
znalazłam go wczoraj
przypadkiem
w tej samej szufladzie
w której ukryłam Cię przed światem

małe tęsknoty
wiem
nie potrafię ich nazwać
mogę je tylko przeglądać
zanurzając usta w lampce czerwonego wina
i smakować
palące namiętnością
piekące wstydem
kolejny raz


serdecznie pozdrawiam
Opublikowano

Nie chciałabym się wymądrzać, bo wiem mało,
jeszcze mniej umiem.
Wydaje mi się jednak, że lepiej użyć mniej słów
do wyrażenia myśli (choć sama gadam za dużo).
Myślę, że będą inne, rzeczowe komentarze.
Niektórzy nie lubią, jak się pisze inną wersję wiersza.
Zaryzykuję, ja bym, coś na kształt (to tylko przykład):

"w starym albumie
układam wczoraj
nie umiem nazwać
przeglądam strony

zanurzam usta w czerwonym winie

kolejny raz
sięgam po tęsknoty"

Serdecznosci
- baba

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • I ma te, i bok led na handel kobietami.  
    • @Berenika97 wiersz jest absolutnie przepiękny i jednocześnie tak głęboko poruszający !   to, w jaki sposób potrafiłaś ubrać w słowa ból, samotność i dojrzewanie w chłodzie, jest mistrzowskie.   obrazy, których używasz, są niezapomniane.   wyrażenie "sny wędrowały boso po zimnej podłodze" trafiło prosto w serce - to jest czysta poezja !   podziwiam Cię za wspaniałą puentę: "Nauczyłaś się wszystkiego od końca".   to zdanie zamyka cały wiersz w sposób perfekcyjny, pozostawiając czytelnika w zadumie.       Nika. pięknie napisane.      
    • @Berenika97 Ten wiersz to połączenie minimalizmu, psychologii i delikatnej metaforyki. Bez ckliwości ale z wielkim ładunkiem empatii  dotyka rzeczy bolesnych, ale nie popada w tani sentymentalizm, przedstawiając obraz traumy i emocjonalnego deficytu.
    • @Migrena Ten wiersz jest jak precyzyjny sejsmograf. Nie rejestruje tylko drżenia ziemi, ale drżenie samego Bytu – to pierwsze "pęknięcie w nieskończoności", z którego narodziła się świadomość. Uchwyciłeś w słowach coś, co zwykle skrywa się w milczeniu - ten fundamentalny paradoks człowieka. Jesteśmy "niedorobionymi aniołami", "boskim szkicem", który nosi w sobie "odcisk palca Stwórcy", a jednocześnie "buntem dziecka, które zgubiło drogę do domu" i wciąż ściska w kieszeni klucz, nie pamiętając drzwi. To tekst, w którym się jest – w tej przestrzeni "między światłem a ciemnością", gdzie Bóg milczy "z miłości większej od odpowiedzi", dając nam przestrzeń do budzenia się. Twoje słowa ważą. Mają w sobie gęstość "gliny, która pamięta palce" i lekkość "oddechu, który nie pamięta początku". Nie potrafię inaczej skomentować, tylko iść śladami po Twojej wizji.  To jest tekst o wielkiej odwadze i jeszcze większej precyzji. Świetny! Przepiękny klip   Dlatego właśnie gdybyś nie istniała, Spróbowałbym wymyślić miłość. Tak jak malarz, który własną dłonią Kreśli barwy dnia, I nad swym dziełem nie może wyjść z zachwytu. Tekst pochodzi z

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Może dlatego Bóg, po stworzeniu mężczyzny, uznał, że stać Go na więcej. I wtedy stworzył kobietę. :)
    • czy czytając wiersz wypada płakać  a jeśli  tak to jak  te chwilę nazwać   przeżyciem czy burzą a może to kara  za to że poeta  nie płakał   bo bał się że jego  łzy sens stłumią  rozmażą a to  może zaboleć   czy czytając wiersz wypada łzy ronić czy może lepiej zaklaskać
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...