Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Lirycznym zawieszeniem unoszą się słowa
osią wiersza toczy się fabuła
on i ja
turkot kół na wybojach
ręce plączemy wątkiem miłosnym
na chwilę
wargi krwawią barwą dramatu

sztuka dla sztuki
moja droga...

...
bea
21.11.2008

  • Odpowiedzi 43
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

tak, z tą osią masz rację, widziałam, poprawnie powinno być, że na osi się coś toczy, ale uznałam to za szczegół.
co do meritum, widocznie niczego nie ma między tymi nieskładnymi wersami.
chciałabym nauczyć się podawania myśli ładniej i czytelniej.
dzięki :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


bez ta bea byłby całkiem niezły wierszcz, patrzy:


widziała kiedy jak się słowa unoszą? ha! albo jak wątek miłosny plączą?
pojechałaby na wieś, porobiła przy gnoju - tak to dopiero noszenie jest!
dałby minusa, ale ty biedna autorka jesteś, pracuj, pracuj, nad sobą - nie nad dyskutantami
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


bez ta bea byłby całkiem niezły wierszcz, patrzy:


widziała kiedy jak się słowa unoszą? ha! albo jak wątek miłosny plączą?
pojechałaby na wieś, porobiła przy gnoju - tak to dopiero noszenie jest!
dałby minusa, ale ty biedna autorka jesteś, pracuj, pracuj, nad sobą - nie nad dyskutantami

wiesz, daj tego minusa i daruj sobie osobiste wycieczki. nie zwracaj się do mnie jak do krowy na miedzy. sorry, z gnojem nie za wiele mam wpólnego.
parafrazując: słyszała?
pa
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


w_pólnego - o właśnie, jak podświadomość hasa
niech jedzie na wieś - zobaczy
i bez obrazy (nadwrażliwość jaka?) - wszystko do wiersza dopasowane, uczy się
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


w_pólnego - o właśnie, jak podświadomość hasa
niech jedzie na wieś - zobaczy
i bez obrazy (nadwrażliwość jaka?) - wszystko do wiersza dopasowane, uczy się

b/k
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dwa pierwsze wersy tworzyłyby obraz dorożki, gdyby nie brak precyzji, a właściwie - jak na moje oko - błąd językowy w użyciu słów "oś" i "zawieszenie". Coś się toczy "na osi", "na zawieszeniu", bo np.: "w zawieszeniu" - już się nie toczy. Jeżeli możesz - wytłumacz mi dlaczego nie chcesz poprawić, skoro to widzisz.
Wzajemny stosunek tych dwojga nakreślony w sposób klarowny, czytelny, ale powierzchowny.
Końcówka cyniczna - to akurat nie zarzut :-)

Co do warsztatu: Nie ma obowiązku przyjmowania uwag i uwzględniania czyichś rad, ale wiersz już tam widać, można mu się przyjrzeć. Oczywiście pod warunkiem, że o wiersz chodzi.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



oki, skoro tak razi to poprawiam.



troszkę nie tak... ale to mój błąd :)



nawet jeśli pozornie nie chodzi o wiersz, to o cóż innego może chodzić ;)

dzięki i pozdrawiam
/bea
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ej, no coś Ty, to żaden błąd. Tyle że w takim wierszu, tak zgrzebnym językowo, klarowność obrazu i głębokość tych macek mogą zaważyć na jego jakości.
No dobra, zmywam się, bo chyba za bardzo się mądrzę.
Do następnego.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


parafrazując pewien znany tekst) powiem tak: przepraszam, że piszę ręką, ale nie mam czym. ;))

Twój komentarz wydał mi się dużo ciekawszy od wiersza. Pozwolisz, że odwrócę Twoje zdanie? Będzie mi dużo łatwiej odnieść się do "tych słów" i jak są odbierane. Przeze mnie oczywiście.

Prośba o komentarz... jakiś - owszem, zasadna, ale dlaczego przepraszasz? Za to, że w Zetce? Czy, że o komentarz w W, albo P prosić nie warto, bo... ?
Rozumiem, znaczy, niechcący do Z-ki wrzucone, tak? Rozumiem.
Mnie się też tak raz zdarzyło. :)
Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


parafrazując pewien znany tekst) powiem tak: przepraszam, że piszę ręką, ale nie mam czym. ;))

Twój komentarz wydał mi się dużo ciekawszy od wiersza. Pozwolisz, że odwrócę Twoje zdanie? Będzie mi dużo łatwiej odnieść się do "tych słów" i jak są odbierane. Przeze mnie oczywiście.

Prośba o komentarz... jakiś - owszem, zasadna, ale dlaczego przepraszasz? Za to, że w Zetce? Czy, że o komentarz w W, albo P prosić nie warto, bo... ?
Rozumiem, znaczy, niechcący do Z-ki wrzucone, tak? Rozumiem.
Mnie się też tak raz zdarzyło. :)
Pozdrawiam.

no to mi się dostało... milczenie owiec
nie, nie przypadkiem , specjalnie, tylko nie chciałam, by było to odebrane jako prowokacja, czy podobnie. zauważyłam, że tylko tu mogę liczyć na wypowiedzi. w innych działach mnie pomijacie. i przepraszam za "Wy". w ogóle przepraszam za wszystko, co powiem i pomyślę.
ja się chyba tu nie nadaję
nie powiem, by było miło
pa
/bea
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ej, no coś Ty, to żaden błąd. Tyle że w takim wierszu, tak zgrzebnym językowo, klarowność obrazu i głębokość tych macek mogą zaważyć na jego jakości.
No dobra, zmywam się, bo chyba za bardzo się mądrzę.
Do następnego.

dlatego właśnie mówię, że to mój błąd :)
pa
Opublikowano

Jakbym miała coś radzić (skoro jak mi się zdaje tej rady szukasz) to zaproponowałabym Ci dużo, dużo lektury dobrej poezji (podpowiem - w debiutach na orgu niewiele jej znajdziesz). Wtedy na pewno szybko zrozumiesz, że naprawdę nie musisz się wysilać i dumać nad spektakularnymi metaforami typu 'krwawią barwą dramatu' etc. Najważniejsze to znaleźć w sobie coś o czym chcesz napisać a potem całkiem zwyczajnie to zrobić. Poczytaj - naprawdę warto (Dehnela, Podgórnik, Świetlickiego, Tkaczyszyna - Dyckiego, Sośnickiego, Foksa - wybór w dużej mierze przypadkowy - to nazwiska które na tą chwilę przychodzą mi do głowy). Będziesz miała wiele przyjemności z tego czytania, no i na pewno wiele się przy okazji nauczysz.
Pamiętaj, że każdemu szło na początku 'średnio' i nie przejmuj się chamskimi uwagami.
Na ten moment mnie się podoba to, że cały tekst trzyma się kupy - nie jest tylko zlepkiem oderwanych od siebie wersów. Widać że to nie generator - a to już pewien sukces :-)
Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



witaj,
przyznam, że Twoje słowa sprawiły mi wielką przyjemność, dziękuję :)
w tym sęk, że ja tych karkołomnych zwrotów nie wymyślam na siłę, same przychodzą, muszę raczej się ich jakoś pozbyć ze słownika, jeśli tak rażą, choć to jakby operacja wyrywania zębów bez znieczulenia ;) Szczerze mówiąc ten wiersz wynika z osobistych refleksji i jest wielowymiarowy. lekturę poczytam mam nadzieję z przyjemnością.
jeszcze raz dziękuję i pozrawiam
/bea
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


najpierw w tym kierunku bym poszła i posłuchała jednocześnie tego, co f.rasa radzi. i tyle.

jeśli ktoś w wypowiedzi do mnie koślawi się w słowach i pozwala sobie na kpiny z autora, to nie mogę go traktować poważnie. rozumiem że podpisujesz się pod swoim autorytetem.
pozostaje mi mieć tę satysfakcję, że mój wiersz ociosany jak osikowy kołek wszytkim teraz się podoba :)

pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



wytnę z wiersza połowę słów, resztę pozostawię bez zmian i będę bliższa poezji?? :)
tu chyba od dawna źle się dzieje, ale to całkiem inna inszość.
tak czy inaczej dziękuję zupełnie poważnie i przepraszam, jeśli Cię uraziłam.
/bea

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...