Do Szekspira, czI, w fazie budwoy, kiepsko coś z weną, wiec jetem -

[adolf]

- otwarty na sugestie ;)


Tyś co się nie bał - snu - śmierci dotknięcia
jej siwym włosem pisałeś dramaty
Nań nawlekając w słów szatach zaklęcia
Mieniące uścisk w szturchnięcie strun harfy

Tyś z róż strzepnąwszy jak duszę z człowieka
Czerwieni smugę – odbicie piorunów
Otworzył ustom prawd spróchniałe wieka
Na grób złożywszy wieniec z świata ludów

Nie wywoływał z kart bym twego ducha
I desek sceny nie zdzierał daremnie
Wiedząc, że w dole mieści się kryjówka
Z której jak fantom wychodzisz na scenę

I w szalu białym, który twarz twą trzyma
Już oprószoną na wieki starością
Ponownie idziesz i sercem swym zrywasz
Miliony czaszek na wielki monolog

I rozespaną widownię w teatrze
Świst jakiś głośny z letargu przebudzi
a szklisty powiew oko łzami zatrze
że sztuka sztuką do człeka przemówi

I usłyszymy to samo pytanie
Które przez wieki uciskało ludzkość
Żaden poeta nie odpowie na nie
ale zaklaszcze zapatrzony w przyszłość

A klaszcząc ducha w swoich rękach zmiażdży
Zanim usłyszy monolog następny
Przepłoszy Ciebie z wielkiej życia Sali
Byś swe pytanie dokończył po… śmierci

Tylko, że na co nam po śmierci wiedzieć
Jaka jest ona i jak się w niej żyje?
Tak mało mówią gadatliwe dzieje
Tak wiele cisza nowych zwątpień szyje
‘

Żeby śmierć poznać, poznać trzeba siebie
By kiedy przyjdzie ukłonić się światu
Płaszcz z swego ciała wcisnąć gdzieś pod ziemię
I pójść, pod wieczór, do niebios teatru

Lecz czy Hamleta wystawiają w niebie
czy las przeciwko Makbetowi walczy
Czy ktoś tam słucha Słowackiego westchnień
Czy łza niewielka coś tam chociaż znaczy?

[zak stanisława]

ech, adolfie, piszesz trudną techniką w stylu szekspirowskim,
ale nie obwijając w bawełnę powiem że misie podoba treść.
ale ja nie jestem znawcą :D

[adolf]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ehh to jest dopiero zalążek, cąłość powstanie keidywena wróci :)))))))))))))))))))))
dzięki za wgląd


pozdr.