Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Trzepoczą cichutko,
takie białe, lśniące i puchate
skrzydła anielskie.
Lśnią w mroku delikatne piórka.

Ech, gdyby mi anioł
pożyczył złociste skrzydełka,
pofrunęłabym do nieba,
by powrócić na ziemię
już w pełni skrzydlata.

___

Za to i jeszcze jeden wiersz, bez tytułu, otrzymalam [wczoraj] drugie miejsce na konkursie.

Opublikowano

To jest tak naiwne, że szkoda gadać. Ten konkurs zapewne jakiś szkolny był, albo dla początkujących. Zwyczajowo na turniejach jednego wiersza, czy ogólnopolskich konkursach poetyckich nie doceniają takich tekstów. Więc czasem niech autorka nie osiada na laurach, tylko ćwiczy pióro cały czas.

Opublikowano

[quote]Ten konkurs zapewne jakiś szkolny był, albo dla początkujących


Hmm... Nie wiesz skoro użyłeś słowa 'zapewne', czy tak? A więc bardzo proszę bez takich textów, jeśli nie orientujesz się w temacie.

[quote]Więc czasem niech autorka nie osiada na laurach
Nie mam najmniejszego zamiaru. Nie mam zamiaru być również uszczypliwa.

[quote]daj spokuj aluna ona nie ma takiego taelntu jak my
andrejch, jakiś Ty skromny... :)

[quote]I sienie podzieliłą....
Zapraszam do mojego domu, za wygraną kasę będzie impreza :):):)
Opublikowano

Asiex, w temacie konkursów orientuję się bardzo dobrze. I są konkursy i konkursy. Gdybyś wystartowała z tym tekstem np na TJW im. Wojaczka we Wrocławiu, niewiele byś z nim zdziałała. Tak samo np w Mikołowie na turnieju tego samego imienia. Jak wspominałem, są konkursy i konkursy.

Tekst jest gatunkowo słaby i raczej w konkursie debiutantów, lub jakieś takiej niskiej rangi typu właśnie szkolny mógł zostać nagrodzony. Ewentualnie konkurs na wiersz religijny, takie w końcu też bywają, a ten by w sumie treścią pasował.

Opublikowano

najpierw te skrzydła białe, później nagle nie wiadomo dlaczego złociste...poza tym nie odkrywasz ameryki piszą, że skrzydła anielskie są białe i puchate, to każdy wie, więc co wnosisz nowego i sensownego o tym pisząc? nic. zupełnie jak wierszyk dla dzieci na dobranoc, takie moje pierwsze skojarzenie.
pozdrawiam

Opublikowano

[quote]Asiex, w temacie konkursów orientuję się bardzo dobrze


Nie kwestionuję w żadnym wypadku. Ale o TYM konkursie myślę, że wiesz mało. Za mało.

[quote]Nie chcę być złośliwy ale w tym konkursie to jakieś cieniasy decydują o wierszach
Nie chcesz być złośliwy, mówisz? LOL.

[quote]co wnosisz nowego i sensownego o tym pisząc?
Swój tekst.
P.S. Nigdzie nie wyraziłam takiego pragnienia.

[quote]Gdybyś wystartowała z tym tekstem np na TJW im. Wojaczka we Wrocławiu
[quote]Tak samo np w Mikołowie na turnieju tego samego imienia
Nie mam najmniejszego zamiaru. Poezja jest dla mnie swoistego rodzaju "dodatkiem" (śpiew & taniec & siatkówka & proza). Mogę przelać na papier swoje emocje. Piszę, bo mi się podoba. Bo mam ochotę. Bo mi się chce.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


więc piszesz dla siebie, by rozładować pewne emocje lub je przedstawić, czy oprócz tego zależy ci również na samej poezji, na doskonaleniu tego jak piszesz? czy wiersz jest pewnym rodzajem nośnika czy interesuje cię również to jak mógłby lub jak powinien być zbudowany by był to nośnik pełny w swoim wydźwięku?
pozdrawiam
Opublikowano

[quote]czy interesuje cię również to jak mógłby lub jak powinien być zbudowany by był to nośnik pełny w swoim wydźwięku?


Hipotetycznie. Ale texty typu:
[quote]w tym konkursie to jakieś cieniasy decydują o wierszach
[quote]To jest tak naiwne, że szkoda gadać.
są już delikatnie mówiąc lekką przeginką.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 Ten tekst porusza niezwykle ludzką kruchość momentu narodzin słowa, decyzji, gestu. Ma w sobie czułość wobec tego, co zazwyczaj lekceważymy — niedokończonych myśli, zawieszonych początków, przerwanych westchnień, niewybrzmianych sygnałów, które nie znajdują adresatów. A jednak są i istnieją, tuląc się do rzeczywistości.
    • @Migrena Twój wiersz ma odwagę być w miejscu, gdzie niebo się zawala, i nie odwracać wzroku. Boska nieobecności nie jest karą, ale nocą nauczającą nas zapalać światło od środka. To teologia negatywna zapisana językiem ran i popiołu. Najbardziej porusza mnie w tym wierszu moment przełomu – kiedy cisza pęka „jak szyba uderzona sercem". Bo cały ten tekst zmierza właśnie tam - do punktu, gdzie pytanie „Gdzie jesteś?" staje się aktem stwórczym. Gdzie nicość nie jest końcem, ale miejscem, z którego może się narodzić nowe światło. A światło rodzi się w ranach, wiara w epoce nieobecności Boga jest trudniejsza, ale może właśnie dlatego – prawdziwsza. Dużo jest tu niezwykłych obrazów - one czynią ten tekst niesamowitym.  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Berenika97... ostatnia, a zarazem puenta, jest kwintesencją całej treści... śliczna i logiczna 'gradacja' przemyśleń, nic tylko być determinacją, jak ta jaskółeczka, utulona po spłoszeniu, a która na pewno chce wzlecieć w górę. Ileż to.. niedokończonych... bo nie zaczętych spraw. Pozdrawiam i.. niech spokój pozwala na realizację tego, co się zaczęło.    
    • Dylematy cyników.   Ciotki zachęcają do walki. Krew to zdrowie, szczególnie dla ich systemu sercowo-nerwowego, i przesyłają sól na rany wraz z otuchą.   Czułość Europy.   Kończcie to – straszy wredny wuj. Przehandlować trzeba kości, Jak jeszcze coś ważą w tych zapasach o świat. A jak porzucicie swe transzeje pełne martwych kolegów, to da wam cukierka, plaster na dusze i dwa lata zapasu na rozliczenia między wami, Bo pytania padną -  kto bohater, a kto łotr.   Szczerość Ameryki.   A potem oni znowu przyjdą i wejdą już twardo w miękkie tkanki.   Logika historii.      
    • @KOBIETA To takie wołanie do kogoś nieobecnego, próba zamienić jego brak w obecność choćby w wyobraźni. Każda zwrotka mówi to samo innymi obrazami: chcę, żebyś był w moim życiu, choć wiem, że cię nie ma. Poetycko  miękkie, czyste. Emocjonalnie - uczciwe, niesione tęsknotą jak liść wiatrem.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...