Upadek Rzymu cz.I pieśń chóru

[adolf]

Ach śpij spokojnie niebiański cesarzu
tłuczonej gliny nie bój się odgłosu
oto wleciały ptaki do pałacu
ażebyś przyszłość mógł wróżyć proroctwu

Nie bój się bladych od ognia marmurów
I krwi sczerniałej na murach areny
Kolebką będzie wszystkich świata ludów
Ten Rzym - co dzisiaj, schodzi już ze sceny

To nie krzyk strachu, ni lament porażki,
Rzymu nie miażdży horda wściekłych gotów
Ale się kruszy i rozpada cały
pod siłą czasu gigantycznych kroków

[Baba_Izba]

Już czytałam kilka ładnych razy.
Wiersz moim zdaniem poprawny,
fajnie się, czyta, gładko.
Pozdrawiam mile
- baba

[zak stanisława]

'ażebyś przyszłość mógł wróżyć proroctwu'

ej, czy nie za dużo masła w maśle?
zamaślił sie ten wers
smok adolfie :D