Przeszłość nad przyszłość

[sawuarwiwru]

Rzeka marzeń pośród szczątków życiem buzuje
Słowo w walce z uczuciem rodzi ład nowy
Harmonia chaosu świat swój buduje
Wnętrze przeklęte,jak dźwięk ludzkiej mowy

Klnij się na wieki siło kazania - pełna ludzkiej goryczy
Tchnij marne istnienie w oczekiwania nadzieji pełnej słodyczy

Trwaj dniu ostatni w gajach duszą zewsząd porosłych
Uwolnij z milczenia prawdę- byt zródeł potoków doniosłych

Paruje wraz z tobą kroplo suchoty
Niegdyś barwnie pachnąca naturo
Słuchać pukania, niewoli stukoty
Odejdź ze mną przeszłości brawuro...

[JacekSojan]

aleś się nabzdyczył, nadął, napompował;
nieznośnie patetyczny - górny stolec!
J.S

[sawuarwiwru]

To nie jest sztuczny - plastikowy patos, tylko raczej wstrząśnięty stan ducha. Przenika przez niego ogrom i przytłoczenie, potęga i słabość po prostu skrajne uczucia, które szarpią każdego człowieka. Ten wiersz to metafora moich myśli w chwili ngdy go pisałem i tyle!

[JacekSojan]

skupiasz się na emocjach - a zapominasz o formie;
w sztuce to podstawowy błąd;
J.S