Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

uratowałam
jedno szare życie
i palec przed odgryzieniem

pan w białym kitlu
długo kręcił nosem
w asyście miauków i szczeknięć

teraz sumienie
szarpie i drapie
przemiennie serce i głowę

paciorki łypią
zabierz mnie z sobą
jestem domowy

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuję, przepraszam, że dzisiaj krótko i że nie wpisuję się chwilowo
pod wierszami, mam kłopoty, również z czasem.
Mam nadzieję, że wkrótce miną, pozdrawiam serdecznie
- baba
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Witajcie - stokrotki w rosole- jak to miło!
Może jeszcze być: lądowy, morski i chyba wodny? Ale masz słuszność; każdy w pewnym sensie jest również domowy.
Dziękuję, serdeczności
- baba
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


To bardzo miłe, co piszesz, dziękuję, lubię pogłaskania,
ale również cenię Twoje uwagi krytyczne, bo z warsztatem u mnie
bywa bardzo różnie, muszę i lubię się uczyć.
Serdeczności
- baba
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuję z wylewnością! To bardzo fajnie, że piszesz co myślisz,
a Twoje oko jest b. w porządku. Lubię jak spoglądasz, bo dużo zauważasz.
Dzięki za obecność i komentarz
- lubię latawce-
-baba
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Witajcie - stokrotki w rosole- jak to miło!
Może jeszcze być: lądowy, morski i chyba wodny? Ale masz słuszność; każdy w pewnym sensie jest również domowy.
Dziękuję, serdeczności
- baba

babo! też zawsze bardzo chętnie widzę ciebie u siebie:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Gratuluję Mleczakowi i Ratującej!
Niektórzy ludzie są nieludzko nieludzcy! Fakt!
Ja od 8 lat mam od "malutkiej" półdziką kotkę,która
sobie mnie znalazła i teraz łaskawie w moim domu króluje.
Dziękuję za przeczytanie i słowa.
Serdecznie pozdrawiam
- baba
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


W mojej rodzince jest i pies i kotka. Laki ze schroniska a Dzika, to sobie sama nas znalazła.
Dziękuję za ocenę tematu,
pozdrawiam, ogoniaste przyłączają się
miauko-szczekiem
- baba

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Dzięki za wpis:). @Stracony Tak myślę i czuję, a  za miłe słowa dziękuję:). 
    • Bardzo ludzki tekst, historia o tym jak człowiek dla innego człowiek może stać się najważniejszy. O lojalności, o zrozumieniu, bliskości... 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Tu się uśmiecham, nie potrafię się nie uśmiechnąć do Krzysztofa... Pięknie.
    • @Robert Witold Gorzkowski   Dokładnie tak, Robert. Dziękuję Ci za ten przykład - z tą sztuką kubistyczną to w punkt. Widz często widzi tylko efekt końcowy, ale nie dostrzega drogi, która do niego prowadziła - lat ćwiczeń, prób, opanowania klasycznych form.   Picasso, zanim namalował Guernikę, potrafił narysować końską głowę jak z anatomicznego podręcznika  - czyli miał i znał podstawy. Był świadomy. I właśnie dzięki tej świadomości mógł tworzyć rzeczy, które burzyły formę z sensem, nie przypadkiem. Tak samo jest z poezją – zanim coś rozbijemy, warto wiedzieć, co dokładnie rozbijamy. To trochę tak, jak z latarnią morską - nie chodzi o to, żeby przesunąć ją z miejsca, (ona musi być), Warto zrozumieć, jak działa i jak pomaga statkom bezpiecznie przepłynąć. Bez tego światło traci sens. A po co latarnie? Niech wszystko co napisane, będzie poezją   Dzięki Ci za ten głos - dodaje odwagi do dalszego dzielenia się, bo widać, że rozmowa nie idzie w próżnię:)  
    • @Alicja_Wysocka dziękuję Alicjo za wspaniałe słowa. Z pełnym szacunkiem dla Ciebie.
    • dwa miliony lat temu  wtedy człowiek wyszedł z Afryki  entropia Europy przez kilka  gatunków istot ludzkich  życie nie jest łatwe    potem mrozy  cmentarzyska fosylia  i skamieniałe żebro    rzucona dzida leci wysoko  najlepiej celować w mamuci bok drony na osiedla i szpital dziecięcy  dobrze zeszklony koniec łatwiej przebija zwierzę    jar północny pali już ognie  praca daje spokój duszom przodków  pierwsza lekcja to wyjazd z hangaru  w pracy zbroi przeciwlotnicze  pociski rakietowe    z tej ciszy pierwszego miliona lat po upadku Asteroidy wyszły ssaki ryjące  życie nie jest łatwe    jadły popiół           
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...