Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

myśli w sznureczki wspomnień powiążę
by biegły szybko jedna za drugą
małe supełki zaplączę drobne
chwil co wybiegły naprzeciw muzom

w ciężkie warkocze uczucia splotę
by je ujarzmić płoche subtelne
niech mi zapachną białym jaśminem
gdy mi go dałeś ubrany w szczęście

na koniec zwiążę barwną kokardą
nadzieje gdy je ranek ukwieca
w ogródku wietrzyk sieje fantazje
marzeń budzących się do życia

Opublikowano

nie chcę poprawiać czy sugerować bo zbyt sielankowo jest
do takich wierszy które są posłodzone zwykle się nie czepiam
bo albo nie potrzeba albo trzeba by je na nowo napisać w inny sposób
albo się nie podobają zwyczajnie /

myśli w sznureczki wspomnień powiążę
myśli i pochodne wspomnień zasznuruję /

a wiersz niech sobie będzie / ja za takimi nie przepadam
ale jest syty w miły przekaz /

uszanowanie /

Opublikowano

Bernadetko!
Mnie osobiście te Twoje misterne supłania i wiązania bardzo przypadły...jest to takie życiowe; widać, że umiesz z życia łowić najcudowniejsze chwile, w rezultacie najważniejsze, bo tylko one dają prawdziwe szczęście...każdy, choćby nie wiem jak się zapierał, marzy o tym...
Jesteś subtelną i wrażliwą osobą, wyczytałam to z Twoich wierszy..:))))
Cieplutko pozdrawiam
-Krystyna

Opublikowano

W trzecim wersie jest "małe" i " drobne".
A może:"ciasno supełki zawiążę drobne"?
Tak, mi się tylko..Nie musisz brać pod uwagę tego
co ja bym.
Wbrew opinii, że przesłodzone, ja delektuję się
wierszem - do gorzkiej kawy. Bardzo mi smakuje i nie utyję!
Słodkie serdeczności
- baba

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...