Ból obnażony

[Liza Dolska]

Piersi obnażonych kobiet-
ciche łkanie,
Za murem
rozpacz płonie,
Skrzypiec granie
w nagrodę,
na polanie,
nad wodą
rzęsa utopiona
w słonej kropli,
Morza, oceany
są pełne łez
jak serca
w obnażonych piersiach kobiet
ciche łkanie...

[Stary Wierszownik]

Ten wiersz czyta się jak piękną... muzykę.

[Liza Dolska]

Bo jest muzyką... Tęsknoty...

[nAzGuL22]

Klamra spinająca tekst jest tu fatalnie zastosowana. Bez niej brzmiałoby schludniej, zrezygnować z obnażania się na początku, a obnażyć dopiero na końcu.

Tak naprawdę ciężko umiejscowić i ukierunkować ten wiersz. Niby jest pisany do kogoś, czegoś, ale nie jest w ogóle nakreślone w treści, co mocno to jednak spłyca odbiór. Sprowadza to do tego, że są to tylko słowa, które gdzieś mają swój początek, a gdzieś koniec.

Początkowo myślałem że jest to pewnego rodzaju egzekucja, upokorzenie poprzez nagie wystawanie pod murem to za mało. Ale potem wszystko spływa w inny całkiem tok. A szkoda, mógł być to naprawdę niezły obrazek i tekst.

Pozdrawiam

[Stary Wierszownik]

Jeśli dobrze kojarzę, nazgul - to jakiś potwór z "Władcy pierścieni"?