Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Znów super obserwacja! Wilgoć nie służy nie tylko mięśniom i kościom,
ale także starym sprężynom. Łóżkowe pomińmy milczeniem, aczkolwiek zaraz nad nimi...


deszczowy tydzień
nawet kukułka z zegara
wychodzi rzadziej


Pozdrawiam :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Znów super obserwacja! Wilgoć nie służy nie tylko mięśniom i kościom,
ale także starym sprężynom.

Zaczynam się Ciebie bać ;-)
Pierwszy wers miał być rdzawa jesień.

[quote]Łóżkowe pomińmy milczeniem

deszczowy tydzień
sprężyna w materacu
aż piszczy

:-)


[quote]aczkolwiek zaraz nad nimi...


deszczowy tydzień
nawet kukułka z zegara
wychodzi rzadziej




Albo:
deszczowy tydzień
nawet kukułka z zegara
nie swoim głosem (zachrypnięta)

:-))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Super! A może bez "nawet" i "głosem dziadziunia"? :))
Podoba mi się zabawa głosem. :-)
Mogą powstać nawet senryu - w zależności czyim głosem,
będzie (na przykład) budziła mnie stara kukułka.
[quote]Albo ożywmy ją jeszcze bardziej nadając podwójnego znaczenia:


samotna jesień -
nawet kukułka z zegara
odleciała


Pomysłowe :-))
Kurcze, fajnie się bawię. Dzięki! :-))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Nie, skąd niby by mi to przyszło do tej pustej głowy? :)
Raczej z życia: miałem kiedyś taki stary, ścienny zegar, który robił co godzinę:
bim bom! Rozmawiam przez telefon, a ten nagle raz po raz, w zależności od godziny: bim bom!
W nocy: bim bom! W chorobie: bim bom! W miłości, ni stąd ni zowąd świnia jedna: bim bom!
Wreszcie powiedziałem: dość bim bom! i ofiarowałem go komuś, komu się ten zegar
zawsze bardzo podobał.
Owszem, mogłem ustawić go bez tego całego bim bom! ale skoro bez bim bom! to może
być każdym innym zegarem. Oddałem i cieszyłem się, że wreszcie mam święty spokój...
kilka dni. Potem zaczęło mi coraz bardziej brakować bim bom! Ale, czy wypada
upomnieć się o coś, co się ofiarowało? Kupić nowy? Skoro cały czas pamiętam,
jak denerwowało mnie bim bom!
Nie odkupiłem więc zegara, bo miałem go dosyć i dlatego, żeby
brakowało mi nieraz tego bim bom! kiedy patrzę na ścianę i słyszę puste miejsce.

Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Kiedy patrzę na pniak po lipie, czuję jej zapach i słyszę jak szumi. Podobnie jak ze ściętymi kwiatami.
To na tej zasadzie chyba. Miejsce po wyrwanym zębie też potrafi boleć.

jasna :-))

P.S.
Pomysłowe, bo odczytałam podwójne znaczenie :-)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • MRÓWKI część trzecia Zacząłem się zastanawiać nad marnością ludzkiego ciała, ale szybko tego zaniechałem, myśli przekierowałem na inny tor tak adekwatny w mojej obecnej sytuacji. Podświadomie żałowałem, że rozbiłem namiot w tak niebezpiecznym miejscu, lecz teraz było już za późno na skorygowanie tej pozycji.  Mrówki coraz natarczywiej atakowały. W pewnej chwili zobaczyłem, że przez dolną część namiotu w lewym rogu wchodzą masy mrówek jak czująca krew krwiożercza banda małych wampirów.  Zdarzyły przegryźć mocne namiotowe płótno w 10 minut, to co dopiero ze mną będzie, wystarczy im 5 minut aby dokończyć krwiożerczego dzieła. Wtuliłem się w ten jeszcze cały róg namiotu i zdrętwiały ze strachu czekałem na tą straszną powolną śmierć.  Pierwsze mrówki już zaczęły mnie gryźć, opędzałem się jak mogłem najlepiej i wyłem z bólu. Było ich coraz więcej, wnętrze  namiotu zrobiło się czerwone jak zachodzące słońce od ich małych szkarłatnych ciałek. Nagle usłyszałem tuż nad namiotem, ale może się tylko przesłyszałem, warkot silnika, chyba śmigłowca. Wybiegłem z namiotu resztkami sił, cały pogryziony i zobaczyłem drabinkę, która piloci helikoptera zrzucili mi na ratunek. Był to patrol powietrzny strzegący lasów przed pożarami, etc. Chwyciłem się kurczowo drabinki jak tonący brzytwy, to była ostatnia szansa na wybawienie od tych małych potworków. NIe miałem już siły, aby wspiąć się wyżej. Tracąc z bólu przytomność czułem jeszcze, że jestem wciągany do śmigłowca przez pilotów. Tracąc resztki przytomności, usłyszałem jeszcze jak pilot meldował do bazy, że zauważyli na leśnej polanie masę czerwonych mrówek oblegających mały, jednoosobowy zielony namiot i właśnie uratowali turystę pół przytomnego i pogryzionego przez mrówki i zmierzają szybko jak tylko możliwe do najbliższego szpitala. Koniec   P.S. Odpowiadanko napisałem w Grudniu 1976 roku. Kontynuując mrówkowe przygody, następnym razem będzie to trochę inną historyjka zatytułowana: Bitwa Mrówek.
    • Ma Dag: odmawiam, a i wam Doga dam.        
    • Samo zło łzo mas.    
    • Na to mam ton.    
    • A pata dawno wymiotłam: imał to i my - won, wada ta - pa.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...