Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Moje koszule


Dawid D.

Rekomendowane odpowiedzi

Zostawiliśmy nasz eden
upragnionej wolności
brudne okna

wtedy było tak wesoło
oparci o drzwi
zimne schody szumiały

książki zamknięte w swoich światach
herbata smakowała inaczej
usta były tak miękkie

pachniało magią
pierwszy samotny rejs
sami przed siebie

szklanki płakały ze mną
toastem smutek zakrywając
w szufladach echem grało

tam widziałem wyraźniej
srebro zimy
przepasane na twej szyi

mówiłem nie płacz
to tylko na chwilę
tak spokojnie składałaś moje koszule

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...