Niepodległość Żoliborza

[Rymianka]

Patrzę przez okno
Na drzewa bez tajemnic
Skostniałe głupio
Wokół ponurych kamienic
"Pieprzony Żoliborz" ?

Nie jesteś aż tak ... namiętny
Spokojna z Ciebie osoba
choć trochę obojętny
to dla mnie Centrum ozdoba

Bronisz się przed tłumem
co przez Twój kroczy pokój
furtkę zamykasz choćby na klamkę
i wyjesz domofonem
Gdzie jest twój słynny spokój?

Zrywasz firmowe tabliczki
nie mówisz dzień dobry
znajomym obcym
i psami szczujesz z uliczki

A ja proszę żyj dzielnico
Nie wymieraj
razem z bladą staruszką
straszącą na skwerach
że śmierć nadchodzi ulicą


Prócz nieuchronnej perwersji
wielkiego miasta
Prawdziwą elitą proszę przyrastaj
i trwaj w najlepszej z wersji


Bo kto uratuje skwer przy Tucholskiej
I wszystkie jego pory roku
I ostatni wielkomiejski
leśny spacer nad Wisłę
beznadziejnie pełen uroku?




/Czy wciąż beznadziejnie !!??/

[JacekSojan]

pierwsze 3 fragmenty nic nie wnoszą do tekstu; więc najlepiej je wykreślić;
co to jest: "Płódź może"?! trzeba mieć drewniane ucho by coś takiego osadzić w tekście;
"żyj sobie urocza dzielnico" - z wiersza wcale nie wynika, że "urocza"; mamy wierzyć na słowo? to komunał...
najlepsza końcówka, ale wiersz do solidnej przeróbki;
J.S