Buduar

[Michal Mis]

Buduar ciszy maleńki mój
i ostry zgrzyt zębatych kół
gdy zegar rusza w rytm
bijących w niebo łun.

I nie ma ciszy już błękitów
wschodzących,zachodzących słońc,
porannych modlitw,wieczornych słów
i krzątaniny wokół dusz,

A w buduarze głosów głos
echo przedwczorajszych snów
do góry wznosi siwy kurz
nie ogolonych podłóg brud,

W świetle siedmiu burz
w dziurawym garncu barwnych mgieł
tak biało już od zgasłych gwiazd
że ogień zgasić by mógł
jedynie najprawdziwszy Bóg.

[kokopustelnik18]

topos przemijania swiata teatru Człowiek boże igrzysko:)
fajne połączenie motywów poetyckich w wierszu tak prostym a zarazem tak głębokim

[Bea.2u]

Feria zmysłów,
smakowity kąsek ton Twój wiersz..
Witam i Pozdrawiam :)
/bea

[kokopustelnik18]

starasz się odnosić do wiersza pomijając komentarze do wiersza:)

[Bea.2u]

Chyba trafnie to ująłeś :)
zawsze jesteś krok do przodu..