Dla P. P.

[Szura Jaruzelska]

Wzrok na schodach.

Dłużej niż zazwyczaj.

Przytrzymany.

Przed oczami noc,

Falujący kosmos gwiazd.

Polarną Ty zabrałaś.

By dać mi w prezencie.

Przy gęstej czekoladzie,

O smaku moich myśli.



Stolik był wszechświatem,

Opartym na dwóch krzesłach.

Bezradnie płynął w próżni,

Nikt się z nim nie liczył.

Bo tyle myśli niespokojnych…

Były greckie wyspy miłości,

Himalajskie szczyty spojrzeń,

Francuskie faux pas i inne…



Dorosłe rozmowy o wszystkim

I aż o niczym.

Co robisz?

A ty?

To świetnie!

Przecudownie!



Dotyk dłoni.

Ciepło ust.

Rzeka łez.

Ale ja tak chcę.

Może o to chodzi!

[moni mada]

Witaj,
niesamowicie podoba mi się gra słów...melodyjność i tempo. Natłok myśli, które jednak nie przytłaczają.... Czy to pewniego rodzaju wspomnienie?
pozdrawiam
Moni Mada

[Szura Jaruzelska]

Tak, to wspomnienie, najlepsze, jakie mam... Dotyczy najcudowniejszej kobiety na świecie.

[moni mada]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nic tylko pozazdrościć takich wspomnień i takiej kobiety! Chciałabym aby kiedyś o mnie ktoś potrafił tak napisać :)
cieplutko pozdrawiam