Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jacku- ja nie przysłaniam, a wprowadzam - to motto wiersza, które jakby jest tutaj kierownikiem:)

Beenie- odezwę sie niedługo:)

Żubr- ale i tak miło bardzo go otrzymać:)

Stefan- no chyba pierwszy raz zaszedłeś dwa razy do mojego wiersza (a przynajmniej zostawiłeś znak- chyba czegos chcesz...:D:D:D)

pozdrawiam serdecznie jesiennie i jak tam chcecie:)

Opublikowano

Gałczyński mawiał, że najpiękniejszą ze wszystkich kochanek jest noc i choć na starość (jeśli można tak powiedzieć) spać chadzał dość wcześnie to nie sposób się z nim nie zgodzić.
Tak! coś w tym niewątpliwie jest, podobnie jak w tym zamykaniu oczu nad ranem i zasłanianiu okien w kontrze do świecenia przykładem. Posmak absurdu i dwoistość w zestawieniu braku bliskości ze stapianiem się a wszystko to daje niezwykle szeroki horyzont w poszukiwaniu czegoś swojego w przestrzeni tych paru słów.
Świetny, dobrze poprowadzony i osadzony w ciekawym motywie wiersz, po prostu kawał dobrej poezji !!!

Opublikowano

"Jacku- ja nie przysłaniam, a wprowadzam - to motto wiersza, które jakby jest tutaj kierownikiem:)"
ot i anka

motto uczenie streszcza co w wierszu, więc po co to zadęcie?
a wiersz wdzięczniej i trafniej wyraża tę samą sentencję; wiarygodniej;
J.S

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



kursywa niestety nie moja:) przeważnie podpisuję cytaty- teraz nie podpisałam- nie ze względu na to, że chciałam przywłaszczyć, tylko dlatego, ze znalazłam to w zeszycie - z wykładów z filozofii:) sama nie wiem czy to cytat czy moja notatka- ktoś zasugerował, ze to cytat z Camusa - i jest to możliwe:)
ładnie go przekształciłaś:) co do "nie mogę" - w sumie masz rację:) ale tak wyszlo jak wyszło, teraz to niech będzie :)

pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wiersz sam sobie przeczy, bo niby niema rymu, a tu nagle łup! Jest! Z Bogiem pewnie tak samo... nic to, że w galerii.  Pozdrawiam. :)
    • Bardzo ładny teks, a te wszystkie nawiązanie dodają mu tylko smaku. Pozdrawiam. 
    • @Dekaos Dondi Natura potrafi się sama obronić. Soplowy sztylet jak niespodziewany cios i to taki na amen.  Mrocznie i zimnawo. Pozdrawiam !
    • Tekst powtórkowy?     Zaczął padać śnieg. Niebanalnie przymroziło tej zimy. Pierwszy płatek spadł mu na rękę. Pomyślał sobie: wszystko jest kwestią stanu. Tak naprawdę, to zmrożona woda. Jest nieszkodliwa. No chyba, że jest jej za dużo. Na przykład na dachu. Albo na powierzchni Ziemi. Tak luzem. Tam, gdzie jej nie powinno być. Może potopić to czy tamto. Jest jeszcze para woda. Cholernie może poparzyć.    Padało i padało.    Wybrał się do lasu. Podziwiać oszronione drzewa. Uwielbiał takie widoki. Wprost szalał za nimi. I jeszcze coś lubił.     Stał pod rozłożystym świerkiem. Otaczały go też inne, bardziej potężne drzewa. Gałęzie uginały się pod białym ciężarem. Nic dziwnego. Tu jeszcze trzymał większy mróz. Promieni Słońca dochodziło niewiele. Co jakiś czas słyszał odgłosy, osuwającego się śniegu. Lubił drażnić drzewa. Nie dawać im spokoju. Szarpać malutkie zlodowaciałe gałązki. Uważał, że to nic złego. Zwykła zabawa.     Złamał nieco grubszy konar. Miał z tym trudności. Był twardy jak kamień. Ale w końcu mu się udało. To tylko zwykła, nic nie czująca, cząstka lasu. Nie musiał się przejmować. Zabawa trwała nadal.       Właśnie schylił się po odłamaną gałązkę, by ją połamać bardziej, gdy usłyszał szelest. Nie zdążył uświadomić sobie, skąd dochodził. Z góry czy z tyłu. Poczuł niesamowity ból. Coś twardego i ostrego, utknęło w jego szyi. Głęboko i dokładnie. Ogarnęła go mroźna, wilgotna ciemność.     Po chwili, był zimnym trupem, leżącym na zimnej ziemi. Jasna twarz, widniała na biało – czerwonym tle. Zawsze czuł się patriotą.     *     Śnieg stopniał zupełnie. Tak jak ostatnie sople lodu. Nie pozostał najmniejszy ślad. Zgłoszono zaginięcie. Odnaleziono go po jakimś czasie. Miał dziurę w szyi. Śledztwo nic nie wykazało. Przede wszystkim, nigdy nie odnaleziono narzędzia zbrodni.  
    • @Deonix_ przyznam się bez bicia na dwa razy ale za to ze zrozumiem, już dawno nie czytałem baśni w których wszystko dobrze się kończy szkoda że ich tak mało powstaje. Z upodobaniem. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...