Poduszka

[Wiesław J.K.]

Tuliła się poduszka do mojego brzuszka
Czego chcesz poduszko? - zapytałem
Nic nie odpowiedziała
Spadła po cichu pod łóżko
Koszmar senny miała
Podniosłem poduszkę z podłogi
Jaka mięciutka, jaka cieplutka
Poczułem poduszki dotyk blogi
Była taka milutka
Poduszko, poduszko
Zaczarowana duszko
Jak dobrze mieć cię blisko
Gdy NIC jest wszystko
Gdy WSZYSTKO jest nic
Marzenie snu nocnego
A co ma poduszka do tego?!?

2000

[Bea.2u]

Szanowny Panie Wiesławie,
Czy Pan jest aby początkującym poetą?

[Wiesław J.K.]

Szanowana Pani Bea,

Początkującym, raczej nie. Jak widać, wierszyk Poduszka napisałem w 2000, a odkryłem w sobie miłość do poezji wiele, wiele lat temu.
Używając terminologii powszechnie przyjętej jestem amatorem, który pisze wiersze pod natchnieniem 'tylko'.
Skąd takie pytanie miła Pani? Czyżby pisanie moje tchnęło początko-wizmem?
Proszę nie sprawdzać tego słowa w polskich słownikach, właśnie je przed chwilą 'urodziłem.' :)

[Agnes R]

Mi się bardzo podoba!!

[Wiesław J.K.]

Dziękuję uprzejmie! :)

[Bea.2u]

Cóż za kokieteria.. :)))
Słówko "aby" jakby niewinnie wskazuje, że z lekka powątpiewam w amatorsokość Pana tworczości. Posługuje się Pan słowem po mistrzowsku, jak dla mnie. :)
Czy na dzień dzisiejszy wystarczy Panu już moich komplementów??
"Szanowna Pani Bea" brzmi za to absurdalnie, zaraz zamienię się w jakieś Beo, Boa, lub inne Baobaby. Bea po prostu ;)
pozdrawiam
niezmiennie
/bea

[Wiesław J.K.]

Świetnie! Dziękuję Ci raz jeszcze Bea! Masz do wyboru, mów do mnie Wiesław, Wiechu albo Wieriusz....a może po prostu Wiesiek :)
Komplementy, któż ich nie potrzebuje, ale tak samo jak ty lubię szczerą krytykę, która jest bardziej owocna w większości przypadków niż same pochwały.
Przykładem niech będzie twoja krytyka mojego wiersza „Schody na przeszłość.” Osobiście wolę ten wiersz po małej poprawce.
Cóż, jeśli chodzi o kokieterię to zawsze jestem miły dla kobiet...no prawie zawsze :)
Do następnego!