Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Jedno Ci sie udalo na pewno, zastanawiamy sie jak wysokie sa te pokrzywy. :o)


Myślę, że to zależy od randkowych zainteresowań mężczyzny, w którym miejscu lądują dłonie :) Ale skoro parzy, to musi być ciekawie ;)


Wiem, że "Twoje" za dużo sylab, ale "Twe" jakoś tak...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Jedno Ci sie udalo na pewno, zastanawiamy sie jak wysokie sa te pokrzywy. :o)

A co tu się zastanawiać, gdy:

każda moja pozycja
to już propozycja
(Sztaudynger)

;-))

a resztę ładnie wytłumaczył Orston :-)
[quote]Myślę, że to zależy od randkowych zainteresowań mężczyzny, w którym miejscu lądują dłonie :) Ale skoro parzy, to musi być ciekawie ;)

P.S.
Orstonie,
tak - raz, że sylaby ale też dwa, że przy "twoje" gubi się rytm.
"Twe" wydaje mi się poprawną formą, ale jeszcze się upewnię jeśli razi.

Dziękuję,
jasna :-))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



O! To je to!
Bo jak schadzka, to wiadomo, że dłonie kochanka

To dobry pomysł i podoba mi się, ale z poprawą jeszcze się wstrzymam,
bo zbyt polubiłam pierwotną wersję. Trudno jest tak od razu się przestawić.

Dziękuję Wam :-))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



O! To je to!
Bo jak schadzka, to wiadomo, że dłonie kochanka

To dobry pomysł i podoba mi się, ale z poprawą jeszcze się wstrzymam,
bo zbyt polubiłam pierwotną wersję. Trudno jest tak od razu się przestawić.

Dziękuję Wam :-))

Zawsze pozostaje rozwiązanie - wersje alternatywne :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Bardzo zmysłowe. A może by tak nadać nocy więcej ruchu (skoro o dłoniach) w pierwszym wersie? A w drugim odjąć gorąca (skoro o nocy), czyli: niby pytając o powód - z góry już znać (ech, ta miłość) odpowiedź. Coś w tym kierunku:


coraz ciemniej -
twoje dłonie*
czy pokrzywy?


Pozdrawiam :)

*jeszcze tw(oj!)e dłonie
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Bardzo zmysłowe. A może by tak nadać nocy więcej ruchu (skoro o dłoniach) w pierwszym wersie? A w drugim odjąć gorąca (skoro o nocy), czyli: niby pytając o powód - z góry już znać (ech, ta miłość) odpowiedź. Coś w tym kierunku:


coraz ciemniej -
twoje dłonie*
czy pokrzywy?


Pozdrawiam :)

*jeszcze tw(oj!)e dłonie

Twoją wersję zapiszę po swojemu:

coraz ciemniej -
to twoje dłonie jeszcze
czy już pokrzywy?

Podoba mi się, ale tracąc "nocną schadzkę" traci się całą dramaturgię.
Opuszczając gorące - parzą też tracę... zapomniałam fachowej nazwy.

Pan to wyczuwa? (W. Młynarski)

Natomiast zyskuje się to, o czym wcześniej piszesz: ruch i niby-odpowiedź.

Dziękuję :-))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @beta_b Racjonalne podejście do życia, ponieważ porażka i sukces to dwie strony medalu. Pozdrawiam!
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Duch7millenium Ten świat to eksperyment.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Wiersz bardzo nastoletni, w tym flow pojawiają się chyba wszystkie problemy młodych ludzi w okresie burzy i naporu. Poezja jednak nie polega na tym, że się wyrzuca z siebie wszystko, co kłębi się w głowie, i podzieli enterami, żeby wyglądało to jak wiersz. Pierwszym podstawowym zadaniem autora jest selekcja materiału. Bo jak się chce napisać o wszystkim, to wychodzi wiersz o niczym. Drugim zadaniem jest odpowiedź na takie pytania z kanonu - kto? co? jak?gdzie? kiedy? w jakim celu? dlaczego? Rozwijając: kim jest podmiot liryczny? W jakiej czasoprzestrzeni go umieszczam? Co chcę powiedzieć jego ustami o świecie, życiu? (skupić się na jednym wątku, a nie na kilkunastu)? Czego oczekuję od czytelnika? Jaki chcę wywrzeć efekt? Trzecim zadaniem jest odpowiedni wybór środków poetyckich, aby osiągnąć swój cel. Przy czym zawsze powinno się kierować zasadą- lepiej mniej, niż więcej,lepiej ciszej, niż głośniej,lepiej oszczędniej, niż na bogato. Później, po napisaniu wiersza dobrze poczekać tydzień, dwa lub trzy, i po tym czasie, jak opadną emocje i uniesienie twórcze, zastanowić się,co z tekstu można wyrzucić, jak można go poprawić, czy nie ma w nim błędów ortograficznych, składniowych, niejasności, powtórzeń. itp. Dopiero wtedy można go puścić w obieg.   Najlepiej zaczynać od tekstów krótkich. Wymagają one odrzucenia wszystkiego, co zbędne,rozpraszające, nudne.   Niewątpliwie jednak wiersz ten ma jedną, ale kluczową zaletę, o której już wspomniał @yfgfd123 - jest autentyczny i szczery. Autor(ka) nie kreuje wydumanych problemów, nie wchodzi w buty wieszczów, odnosi się do własnych doświadczeń, do tematów, które dobrze zna i które czuje. A to jest bardzo cenne.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Końcówka wiersza jest, w zestawieniu z przegadanym całokształtem, dobra,, obiecująca.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Naram-sin Dzięki za spędzony czas nad tymi strofami. Popracuję nad sugestiami. 
    • Tytuł "Iskra", a w samym wierszu tej iskry brakuje. Podmiot liryczny wspomina dawną miłość, z której nic nie wyszło - przy tak przewidywalnej treści trzeba się bardziej postarać, aby nadać jej jakiejś wyjątkowości, indywidualnych rysów. spłonienie - jesteś pewny użycia tego słowa?  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...