Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Kartka


Rekomendowane odpowiedzi

Pusta kartka stoi przede mną otworem.
Kratki zeszytu patrzą jakby oczekując.
Pierwsze wersy zakrywają powoli oczy.
Właśnie zapisuje nos, dusząc kajecik.

Pod nosem wąs zarysuje literami ściśniętymi.
Jakby jeszcze coś mówił, jednak z trudem,
na górnej wardze spoczywa kolejny wers.

Ma ładne zęby- tych oszczędzę,
ale dolnej wargi już nie-pomaluje na czerwono.

Skłaniam się ku końcowi, on wie.
Jeszcze tylko broda,
będzie mu
do twarzy.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

nietrudno zgadnąć, że to metajęzyk, pisanie o pisaniu;
widzę wiersz niby twarz autora, a więc twórczość, sztuka to duchowy portret - co nie jest tak odkrywcze, jak oryginalna forma tego wyrażenia w formie wiersza;
tak, to dobra droga, choć portret wydaje mi się zbyt statyczny;
pozdrawiam!
J.S

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziekuje za komentarz :) ciesze się, że spodobał ci sie wiersz :)
A no czerwone usta mogą rzeczywiście być wymowna, aczkolwiek przyznam się, że nie miałem takiego zamiaru :):), ale jak taraz Pani/ty napisałaś to, to sobie to uświadomiłem :):)
Serdecznie pozdrawiam... :) :)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...