Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

to tylko
kaligrafia widzenia
obrazy które mają
swoje narodziny życie i śmierć
cierpliwego świadka pod mnisim kapturem

można zacząć tak
wokół wzgórz zmierzchobrewych
watahy białych traw
mroźnym kręgiem
albo
środkiem drogi ze śmiechem
brzozowe dziewczęta
wiatr gwiżdże na palcach
albo też
kiwa się garbaty świerk pod kapliczką
z ręką wyciągniętą po żebraczy grosz
obrazy
już tylko pamiętam że widziałem
że widzę

nie zapraszaj mnie Panie
w starodrzew ksiąg
wiemy obaj że
ogień pójdzie przodem

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Chylę czoła przed tym wierszem.

Żeby nie było, że to jakiś podliz/nie-podliz, powiem tak: od kiedy tylko się pojawiłem na forum moim celem w mojej poezji, ale i podstawą oceny cudazje poezji była plastyczność opisów wiersz i płynność. Nie zachowały się archiwlane komentarze, ale prosze zwrócić uwage na koment hani K pod moim wierszme, w którym probuje stylizowac się na mnie (użyła słówka uplastycznienie)

Podkreślam nie znam się na poezji :) więc to tylko moje odczucie, wynikające z oddziaływania wiersza na mnie (:) a nie jakiegoś przeświadczenia ktore by mi miało pomagac w osądzaniu czy to jest "dobry wierszy" czy "zły") i powiem tak:

czyta isę bardzo płynnie (nawet kilka rymów jest ;) ) gładko, jednym cięgiem. Treść naprawdę wspaniała - jakby arcy-obraz. Subtelny ale mocny obraz, ktory pochłania - a puneta wprost genialna.

nie zapraszaj mnie Panie
w starodrzew ksiąg
wiemy obaj że
ogień pójdzie przodem

Moim zdaniem jeden z najlpeszych twoich wierszy :)

to tylko
kaligrafia widzenia
obrazy które mają
swoje narodziny życie i śmierć
cierpliwego świadka pod mnisim kapturem
Twego widoczku życia, aż nie mam ocohty roziberąc, jest tak barwny, głeboki, że jego rozbioru można dokonac ale wyobraźni. Ten fragment jest moim zdnaiem najlepszy:

można zacząć tak
wokół wzgórz zmierzchobrewych
watahy białych traw
mroźnym kręgiem
albo
środkiem drogi ze śmiechem
brzozowe dziewczęta
wiatr gwiżdże na palcach
albo też
kiwa się garbaty świerk pod kapliczką
z ręką wyciągniętą po żebraczy grosz
obrazy
już tylko pamiętam że widziałem
że widzę


I puenta, stonowana, ale mocna, atkaująca czytelnika i zmuszająca do refleksji: Peel duma, czy chce żyć, czy chce byc częścioą tej księg-obrazu, widząc, iż wszystko i tak przeminie, i zostnaie pochłonięte przez ognie - swoisty czyściciel dziejów, wpraszjacy się przed mniego nie poznany byt rozkładający cały ten obrazek - ogień, który jest 'siłą przącą w dal, która stanowi i niszczy ten śiwat"

nie zapraszaj mnie Panie
w starodrzew ksiąg
wiemy obaj że
ogień pójdzie przodem

Wiersz cudowny. Jak już powiedziałem, wuwielbiam mega-uplastycznione i wersze stonowane i refleksyjne. PLUS!

pozdr.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Chylę czoła przed tym wierszem.

Żeby nie było, że to jakiś podliz/nie-podliz, powiem tak: od kiedy tylko się pojawiłem na forum moim celem w mojej poezji, ale i podstawą oceny cudazje poezji była plastyczność opisów wiersz i płynność. Nie zachowały się archiwlane komentarze, ale prosze zwrócić uwage na koment hani K pod moim wierszme, w którym probuje stylizowac się na mnie (użyła słówka uplastycznienie)

Podkreślam nie znam się na poezji :) więc to tylko moje odczucie, wynikające z oddziaływania wiersza na mnie (:) a nie jakiegoś przeświadczenia ktore by mi miało pomagac w osądzaniu czy to jest "dobry wierszy" czy "zły") i powiem tak:

czyta isę bardzo płynnie (nawet kilka rymów jest ;) ) gładko, jednym cięgiem. Treść naprawdę wspaniała - jakby arcy-obraz. Subtelny ale mocny obraz, ktory pochłania - a puneta wprost genialna.

nie zapraszaj mnie Panie
w starodrzew ksiąg
wiemy obaj że
ogień pójdzie przodem

Moim zdaniem jeden z najlpeszych twoich wierszy :)

to tylko
kaligrafia widzenia
obrazy które mają
swoje narodziny życie i śmierć
cierpliwego świadka pod mnisim kapturem
Twego widoczku życia, aż nie mam ocohty roziberąc, jest tak barwny, głeboki, że jego rozbioru można dokonac ale wyobraźni. Ten fragment jest moim zdnaiem najlepszy:

można zacząć tak
wokół wzgórz zmierzchobrewych
watahy białych traw
mroźnym kręgiem
albo
środkiem drogi ze śmiechem
brzozowe dziewczęta
wiatr gwiżdże na palcach
albo też
kiwa się garbaty świerk pod kapliczką
z ręką wyciągniętą po żebraczy grosz
obrazy
już tylko pamiętam że widziałem
że widzę


I puenta, stonowana, ale mocna, atkaująca czytelnika i zmuszająca do refleksji: Peel duma, czy chce żyć, czy chce byc częścioą tej księg-obrazu, widząc, iż wszystko i tak przeminie, i zostnaie pochłonięte przez ognie - swoisty czyściciel dziejów, wpraszjacy się przed mniego nie poznany byt rozkładający cały ten obrazek - ogień, który jest 'siłą przącą w dal, która stanowi i niszczy ten śiwat"

nie zapraszaj mnie Panie
w starodrzew ksiąg
wiemy obaj że
ogień pójdzie przodem

Wiersz cudowny. Jak już powiedziałem, wuwielbiam mega-uplastycznione i wersze stonowane i refleksyjne. PLUS!

pozdr.

Chylę czoła przed czytelnikiem. Dzięki wielkie, Adolfie. Pozdrawiam serdecznie.
Opublikowano

ogień pójdzie przodem
aż woda się podniesie
w potopie Arki Noego
w Ustrzykach Górnych

co za wyobraźnia i brednie?
z tej duszy -Tobie śpiewa
jaką Ty masz nadzieje
że ci manna spadnie z nieba

a co ma jedno z drugim?
by szukać -czego tam nie ma?
iluzja w fatamorganie z ułudy
zagląda na dno sumienia

śmiesz to jeszcze na głos mówić
kto wie? - kogo Ty kochasz?
po księgach dekalogach szperać
szukać światła w ciemności

tam go nie było i nie ma?
ogień pójdzie przodem
zrobi trzy kroki człowieka
ale wiatr zmieni jego kierunek

odwróci się jak żona Lota
on sam znajdzie Ciebie
Alfa i Omega ot zarania świata
w przepowiedni zapisane

a wszystko to się odbędzie
Fin de siecle w Ustrzykach Górnych
jak mi kaktus wyrośnie na ręce
pocałuj się przez szybę z głupim

to już żeśmy przerabiali
nic nowego tutaj nie ma?
na ostatniej przecież lekcji
z katechezy z spod kaptura


Pozdr.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • ..i nadszedł spokój musnął w pół słowa poszumem wiatru liściem skręconym lotem kasztanów ukoił szeptem z deszczowych kropli skrzętnie zliczonych nim spadły w dłonie zamknięte okna zgarnęły życie w geometryczny porządek świata oddech wyrównał tempo przy świecy ciepłem przylgnęłam do miękkiej sofy relikty lata w świetlnych refleksach porozrzucanych w półmroku czasu zagrały dźwięki jesiennej aury kiedy spadałam w głębię nostalgii ...i został spokój jesiennej nocy...   ************************************** "Ukochana jesieni, z tobą jest jak w raju. Lecz weź przyjdź kiedy trzeba, a nie k***a w maju."   Adam Mickiewicz          
    • @Deonix_ @Deonix_ @Deonix_ to jest mój sposób na odreagowanie piszę pod wpływem chwili i nie zastanawiam się jak to odbiorą inni zwykle to jest szybki proces wylewam myśli potem kilka razy poprawię i przechodzę do nowych spraw bo życie ich niesie każdego dnia bardzo dużo praca zawodowa nie pozostawia mi dużo wolnego czasu więc moje myśli takie są niedoskonałe ale myślę że przez to prawdziwe bardzo rzadko piszę o czymś czego nie doświadczyłem szkoda mi na to czasu   @Domysły Monika dlatego ma tytuł dla mojego kochanego taty a nie np ojciec to brzmi dumnie @Deonix_ a jeszcze o z dużej litery Twoim to tak jak w kościele wiesz że jest siła wyższa którą musisz czcić ale jej nie widzisz i na końcu Ciebie z dużej litery bo to nie odnosi się do czynności która osoba powinna wykonywać lub nie to tęsknota za miłością tej siły wyższej lub wyidealizowanej osoby
    • ..."za Twoim ojcostwem i uwielbieniem"... Nie chcę się "wymądrzać", ale wydaje mi się, że dzięki temu wszystko wybrzmiewa jeszcze mocniej.  
    • Lubię takie wiersze, lubię, gdy podmiot liryczny ekshibicjonistycznie się odsłania i ujawnia wszelkie swoje bolączki, sama nieraz takie pisuję... Ale ich osobisty charakter sprawia również, że trudno się je komentuje...   Jeśli pozwolisz, zawrę poniżej parę uwag:  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      wg mnie można usunąć; to wynika z treści utworu do złączenia   Ponadto, zdecyduj się, czy zaimki osobowe i dzierżawcze kierowane do adresata będą pisane dużą, czy małą literą, bo póki co jest różnie.   A co do treści - rozumiem ten ból nieobecności i odrzucenia.  Przytulam.    Deo
    • Bardzo ładnie. Wiersz pozostawia czytelnikowi wolne pole w odpowiedzi na postawione tutaj pytanie. Odpowiedź może iść tak w pozytywnym jak i negatywnym kierunku. Spontanicznie pomyślało mi się coś takiego:   Być może jest tak. Głowę w piasek Zanurzyć lub jak te trzy małpy Pomijać prawdę sztucznych masek. Lecz bądźmy szczerzy - czy wystarczy?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...