Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Garść Żniwa

Katzuja
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Katzuja

Katzuja

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Garściami chwytam każde ziarno wspomnień.
Do dna wypijam kielich rozpaczy.
Rozlane wino rozkoszy już wysycha.
Zatartych śladów miłości nie szukam.
Już nie płaczę,
Nie tęsknię.
Rozdrapywać ran wieczności nie będę.
Kraść sekund kalendarzy nie mogę.
Czeluści schyłek nadejdzie.
W odrętwiałych dłoniach kruchości,
Zamazuję imię swojej przeszłości.
Być?
Czy będąc może istnieć?
Popękane zwierciadło każdego dnia,
Zaciska pętlę gardła milczenia.
To ja..
A może, to tylko kruche uwielbienie?
Rdza niczym pokusa zżera od środka
Całą mnie, czy tylko duszę…
Krzyk rozdziera ścianę bólu,
Wijące się myśli uśpionej nadziei
Umierają.
Żałować, że się było?
Czy być przez żal, w którym się żyło?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Annna2
      Rozwód

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski  O dziękuję Robert bardzo. Nie miał być smutny, a porównanie do ballady Mickiewicza- to dla mnie nobilitacja. Dziękuję @JWF dzięki
    • Robert Witold Gorzkowski
      Rozwód

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      @Annna2 nie postrzegam tego smutno zawsze jest to przejście w nowe życie odkrycie czegoś nowego. Tekst czyta się świetnie, jak romantycznego mistrza, niesie i nic go nie zakłóca. W odbiorze mógłbym porównać do Świtezianki nie Aniu nie przesadzam. Stworzyłaś nastrój i klimat. Nie myślę o treści że ktoś kogoś zranił a właśnie o balladzie która poprzez zmysły przemyca cudowny tekst: „Z nią podeptam wysoką maciejkę, jak lew zaryczę, a dreszcze- jeszcze, jeszcze! Zdobędę góry raz po raz i wtóry, a potem pagórki słone zagrają świerszczem. Rozczarowałaś mnie moja żono jak zimne deszcze.”   Poezja to przecudowna!
    • marekg
      poza horyzontem

      Przez marekg · Opublikowano

      wolność to smak na twojej plaży budzisz mnie jak rozbitka kaznodzieja zwija żagiel słowa wyłaniają się z fal na drugim brzegu nie słucha się poezji wiatr przedziera się przez niedokończony spis treści na pustych kartkach malujesz introwertyczne chmury pędzel trzepocze płetwą ego rozmazuje się na niebie dwa ciała oddychają poruszamy się we wspólnym wnętrzu podróż czasem jest przypadkowa
    • JWF
      § Grida §

      Przez JWF · Opublikowano

      demon kusi obietnicą ulgi, a w istocie prowadzi ku zatracie... tak często bywa
    • Gosława
      punkty styczne z cyklu PoWschodzie

      Przez Gosława · Opublikowano

      tego roku w przysiołku zima była sroga pod butami szeleścił szron na polach gdzieniegdzie wystawały skiby zamarzniętej bryły kruki niespokojnie krążyły nad lasem czarnymi skrzydłami omiatając rozbudzone niebo sarny skryły się między rozłożystymi gałęziami świerku białe czapy szczelnie zakrywały delikatne igliwie Olga z łatwością zsunęła walonki czarne lepkie od brudu jeszcze latem uprosiła o kawałek filcu którym wyścielała środek przepastnego buta niegdyś jędrne uda dziś poorane zgrabiałymi palcami niejakiego Żeni czy Miszy kto by spamiętał intymność wokół nicość jak wykrawana cząstka ze świata mówią wejdź w siebie głębiej rozpoznaj wroga nazwij

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...