Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Obudźcie się! proszę!

kkingstoun
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

kkingstoun

kkingstoun

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Czy nie
Zbyt długo w cieniu inwencji tworzenia
suchego oto ciała
świadomego umysłu pełnego grzechu ludzkiego

Moje słowa, opisem świata rzeczywistego
Twoje słowa, zatrutą kroplą łez po powodzi cierpienia
Mówione splecionym w jeden
Język wielu nieuświadomionych

Takiej wieczności gorzki smak
walki pomiędzy odwiecznym i nie uniknionym
Dobrem i złem
Mną, Tobą, prawdą i złudzeniem

Nadszedł czas, aby zburzyć granice
uwolnić łzy z tamy obłudy i wymuszonego pokoju

Obudzić niewinnych nakazano
ostatecznym grzechem nieświadomości
Zakończyć czasy litości i fałszywej miłości
Rozlaną krwią, skrzepniętą w woni obojętności

Do pary z plagą niesprawiedliwego istnienia
Porażonego ciała skupieniem i zdumieniem
By w mgle prawdziwej mądrości
Nie poddać się zgubnej miłości

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Simon Tracy
      Pojawi się i zniszczy Twój żywot

      Przez Simon Tracy · Opublikowano

      Ciche groby – zapomniane. I na krzyżu przysiadł ptak kraczący. Wspomnienie o zmarłych. Ta jedna bezinteresowna , czysta myśl. Zatrzymaj się człowiecze. Zdejmij czapkę , módl się i o końcu swoim pomyśl. Pomyśl o tym , który czuwa. I patrzy na wskaźnik Twoich dni. Ostatki liczący.   Już czas. Jesteś w kolejce. Masz numer. Chwytaj dzień bo przyjemność to Twój jedyny poplecznik. Lub umieraj ze strachu. On zwinie Twą duszę i żywot w rulonik. A na duszy pojawi się ostatniego rozgrzeszenia grawer.   Pani odziana w szatę nocy piekielnej nie zostanie na herbatę. Nie zostawi czasu do namysłu Nie pomoże wstawiennictwo Boga , papieża czy biskupa. Poczeka aż odejdziesz. I weźmie w swe zimne objęcia trupa. Zabierze do podziemi, gdzie z innymi przeklętymi siędziesz do stołu.   Nie widzisz swego końca. Tego wybranego już modelu. Po życiu jest śmierć. To jest kolej i ład. Omeny śmierci, spadają na ziemię jak grad. Niech Cię rozszarpią ognistymi zębami. Wyjedzą ciepłe wnętrzności. Człowiecze mój - nieprzyjacielu.  
    • huzarc
      Tryb czuwania

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Marek.zak1 Bo w nich pisze się głównie o czynach, taka reminiscencja romantycznocentryzmu w opisywaniu historii, połączenia moralnego i pedagogicznego w ich przesłania, a nie o procesach, „technologii codzienności” - tak to był to ujął.
    • APM
      Czy pisać?

      Przez APM · Opublikowano

      Czy pisać wiersze? Na łąkę wszechświata wybiegać? Zrywać śpiące gruszki i wiśnie? Wierzchem chmur jechać jak na wschodzącym słońcu? Duszę rozświetlać nadzieją?   Czy pisać? Na tęczy zawisnąć znienacka? Uszczypnąć los w nos? Potargać szczęście za włosy?   Czy wbiec schodami do nieba skacząc z mostu tonącego w kwiatach?  
    • Justynaa
      Magia Świąt ?

      Przez Justynaa · Opublikowano

      @wierszyki Fakt , myślę ,że do Pani  Pawlikowskiej -Jasnorzewskiej mi daleko

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      , ale dziękuje i wzajemnie wesołych świąt <:
    • andrew
      Król i zbawca

      Przez andrew · Opublikowano

      @andrew

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...