Kosowo jest SERBSKIE CZ.1

[adolf]

Któż to po nocy głos pusty rwie brukom -
któż się przechadza po przeklętym grodzie ?
To Serbski jest krzyk, z ust wyrwany ludziom
Zamarły w boleści, i w modlitwy słowie.
On opowiada, nocą… jakże cicho
O śnie mieszkańców wypędzonych z domów
[co] zawisł nad miastem, nad tą zjawą zimną
I zamrożonym wziął kształt gwiazd z ich zbiorów.

Wśród huku air-busów, co nad nim latają
(któż w samolocie, wie, że to Kosowo?)
Przy map drapaniu paznokciem szturchają
(Ta kropka właśnie, to jest miasto owo)
Niech się za-myśli, i wyjdzie przed-myśli
Ten, który widzi, nie barwę a cienie
Że oto w złotej serca szacie skryli
I ziemię-świętość rwą jak dzikie zwierzę




CDN.

//

zamarażam sen w gwiazdę//