Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

tylko ci powiem że umiesz mamić
sklejając słowa wersami pragnień
uczucia mężczyzn chyba masz za nic
wołając chodźże niech wreszcie stanie

za dość cierpieniom tych w nas ukrytych
chociaż różowe zwiesz je szafirem
tłamsiłaś noce co niespożyte
gorącą miłość okryły kirem

teraz jak źródło strofami tryskasz
przyciągasz owszem jak łaźnia w Peszcie
ta nasza miłość miała być czysta
a dzisiaj krzyczysz no właźże wreszcie

w ten ogród kwiatów skropionych rosą
dojrzyj stokrotek radości tycie
mogłaś mieć niebo z gwiazdami nocą
gdybyś kochała przez całe życie

Opublikowano

Dziękuję Jacku :)

tak czasem bywa, gdy się przesyty
w gwiaździstość nieba cudnie ubrane
znudzą dostatkiem, wtedy w kałuży
wolą się kąpać, wody źródlanej
już nie smakują, czyste jeziora
nużą spokojem, sadzawki lepsze
w mule utaplać, pomieszać z błotem
potem piekielne przemierzać cierpce

można zabronić, a wolna wola?
tam satysfakcji wielbię posążek
gdzie zdecyduje - zostaję z tobą,
a dla pewności sam się przywiążę

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



tłamsiłaś noce co niespożyte
gorącą miłość okryły kirem

miłość nie konsumowana umiera

pozdrawiam Jacek
Panie Jacku! Ok! Ale to takie patetyczne i ociera się o "plagiat" powtarzany przez wieki....
  • 2 miesiące temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @APM   To niech wiersze będą czytane, bo    Wiersze przeczytane zostają zdejmują płaszcze i buty przy progu wieszają słowa na kołkach pamięci czasem zostają na herbatę albo na całą noc wchodzą po cichu albo śmieją się głośno sklejają to co pękło tańczą w oczach czytelnika i w jego snach    PS. A moje siedzą w szufladach. :) 
    • @APM To dobry wiersz - ma konkretny temat, jest rytmiczny i operuje trafnymi metaforami. Klimat i spójność są jego dużą zaletą. Pozdrawiam.  P.S.  Andrew to facet, ale zdarza mu się pisać w formie żeńskiej. 
    • @Radosław To bardzo przejmujący wiersz o trudności powrotu do normalności po trudnych doświadczeniach. Głowa wie, że trzeba iść dalej, ale serce ma swoje własne potrzeby i ciągnie w inne strony. To bardzo uniwersalne doświadczenie. Bardzo podoba mi się "Obraz serca, które "skręca" , który sprawia, że emocje stają się czymś konkretnym, namacalnym. Serce jak kompas, który ciągle wskazuje nie tam, gdzie trzeba. Rzeczywiście, trudno jest się "poskładać" po bolesnych wydarzeniach. Pozdrawiam. 
    • @infelia @APM  Bardzo dziękuję! :)
    • @Simon Tracy   Ten wiersz to wielowarstwowa narracja, która przywodzi na myśl atmosferę dekadencką i symbolistyczną. Narrator to postać całkowicie wyalienowana z ludzkiego świata, nie rozumie ludzi - ich emocjonalności. Ale rzeczywiście najmocniejszym elementem jest sposób, w jaki opisuje martwą dziewczynę - z wyrafinowaną estetyką. Żałuje nie człowieka, ale zniszczonego piękna. To dekadencka wrażliwość, która stawia formę ponad treść, piękno ponad życie. Jest w tym tekście również teatralność - narrator traktuje ten dramat jako przedstawienie.  Ten tekst bardzo dobrze się czyta, bardzo mi się podoba.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...