Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

retoryczne

kasiaballou
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

kasiaballou

kasiaballou

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

stała na moście - patrzyłam jak sięga po wolność
za barierką wyboru odkażała stare rany
nie potrafilam jej pomóc - była septyczna

uwikłana w monotematykę śrub stałam nitem
po właściwej stronie zaklinając wizję dna
nie wiem który bóg zawiódł - mój czy jej?

egzegeta

egzegeta

Opublikowano
Opublikowano

Kasiu
popełnia wolność :(( -----> może sięga po wolność
poza tym
metalowych śrub ---> a czy są drewniane? może i są

ja bym to z grubsza tak:

stała na moście - patrzyłam jak sięga po wolność
za barierką wyboru odkażała stare rany
nie potrafiłam jej pomóc - była septyczna

uwikłana w monotematykę śrub
stałam nitem po właściwej stronie zaklinając wizję dna
nie wiem który bóg zawiódł - mój czy jej?

pozdrawiam

egzegeta

egzegeta

Opublikowano
Opublikowano

Kasiu
chyba lepiej
ale ja jeszcze odnośnie do "ciekawe"
to "ciekawe"nadaje tej poważnej tonacji niezbyt poważny wydźwięk
tak mi się wydaje - natomiast gdyby było "nie wiem"
to jest to dalszy ciąg rozważań peelki
patrzyłam
nie potrafiłam
stałam
nie wiem

kasiaballou

kasiaballou

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Wszystko dzieje się na tym moście. Dziękuję za wizytę i pozytywa, cenię sobie - pozdrawiam serdecznie :)
kasia.
Dzieje się na moście ale nie wszyscy muszą o tym wiedziec:)
pozdrawiam


W wersji pierwotnej było: "patrzyłam jak popełnia wolność" wiersz opisuje samobójstwo, jest most, barierka i wieloznaczne dno - obserwatorka nie podejmuje próby odwrócenia biegu wydarzeń - nie ogarniam Twoich sugestii.

Pozdrówki :)
kasia.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Kłamstewka

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @infelia Masz fantastyczne poczucie humoru i świetnie wyłapałeś tę uniwersalną sytuację – desperacką próbę wytłumaczenia się ze "spontanicznych zakupów". Ta stopniowa eskalacja od niewinnego "salonu piękności" przez coraz bardziej absurdalne wymówki aż do finałowego "nie przegrałam mieszkania w kasynie" jest świetna:)))
    • Alicja_Wysocka
      Nikt się nie nudził było wspaniale

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Waldemar_Talar_Talar Było Waldemarze, a teraz jest Internet i możesz tutaj pisać,  to też jest fajne. Każdy wiek ma swoje prawa i przywileje - byłeś dzieckiem, myślałeś jak dziecko :) Pozdrawiam  :)  
    • Toyer
      Oswojone szczęście

      Przez Toyer · Opublikowano

      Na oklep szczęściem daleko nie dojedziesz potrzebuje osiodłania głaskania po łbie rytm kopyt dodaje odwagi wesoło rży razem cwałujemy prędko bo ulotne jest lecz z sensem bo w nim sens ihaaaaaaaaaaaa osiodłałem szczęście niepodległe ja w nim a ono we mnie trzymając życie za lejce w stronę zachodu słońca bez lęku po przyjacielsku aż do świtu przejażdżka w centrum błękitu
    • Berenika97
      Nie budź mnie

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @viola arvensis Twój wiersz jest przejmująco piękny. Wywołuje masę refleksji i uczuć - w większości sprzecznych. "Płynę cicho tam gdzie zachodzi słońce" –to brzmi jak odejście. Zachód słońca znaczył kres, koniec, przejście. "Za mną został świat płytki i koślawy" – czuć tu ulgę, bo świat był ciężarem, był krzywdą. A teraz jesteś "szczęśliwa" – ale szczęście w odejściu to najsmutniejsze szczęście. "Miłościwy skarb w niebycie znajduję" – to chyba najważniejszy wers. Nieistnienie staje się darem. Cisza – błogosławieństwem. A potem ten koniec -  prośba o pozwolenie na odejście, na pozostanie tam, gdzie "Bogu jestem dana". I to rozdarcie w ostatnich wersach.  Nie czytałam piękniejszego wiersza o odejściu, cokolwiek owe "odejście" by znaczyło. 
    • Waldemar_Talar_Talar
      Nikt się nie nudził było wspaniale

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      zapałka zapałka  dwa kije   budujemy mosty dla pana starosty   kółko graniaste cztero kanciaste   chodzi lisek koło drogi   zabawa w chowanego w berka w dwa ognie   gra w klasę - w gumę  i chłopka   kapslowy  wyścig  wokół trzepaka   zabawa w wojnę zacne podchody   to wszystko na  świeżym powietrzu   matka musiała  do domu prosić   wołał wieczór oraz kolacja   a dziś co widzę  chore pokolenie   zarażone  komórką i Internetem   to wszystko w imię czyjeś wygody  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...