Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nienasycona dusza przepychem życia.
Ciało łakome na dotyk słowa.
Wiara leżąca pod gruzami prawdy.
Tęsknota niczym iskra pochodni
Jeszcze się żarzy.
Moje myśli?
Rozbiegane po zakamarkach twierdzy,
Niewiedzy,
Czystością przekłamane,
Niewinne
W ciszy odziane.
Pragnęłam zapomnieć o chwili ulotnej,
O darze miłości, przepychem rządnej.
Słyszę, tę nutę,
Gdzieś w oddali.
Melodie piękne niczym tonie fali.
I choć słów nie wypełni księgi bicze,
Ja będę wierna,
Jak ptak, co za lot oddaje serca bicie.

Opublikowano

nieśmiało zwracam uwagę, że inne nicki też chciałyby skorzystać z warsztatu
wstawiając naście tekstów nick spycha inne wiersze na drugą stronę
z doświadczenia wiem, że mało osób komentuje pozycje, które spadły z pierwszej strony, zazwyczaj koncentrujemy się na tych, co są na wierzchu

jeśli nicka męczy twórczość, powstał dział 'bez limitu'
warsztat nie powinien być w ten sposób wykorzystywany

  • 3 tygodnie później...
Opublikowano

No cóż , czas na mój własny komentarz.....
z braku doświadczenia na tym portalu, zreszta na pierwszym jakim w ogóle zamieściłam swoje wiersze, nie znając zasad które narzucili sobie sami piszący( bo nie twóca Portalu) faktycznie zamieściłam ich kilka z racji czasu jakim dysponowałam.Jesli tak bardzo chcieli byśmy wnikać w to kto i ile , w jakim czasie zamieścił wierszy , można udowodnić że jestem tym przypadkiem, który ma ich mało w stosunku do innych, choć rzeczywiście jeden po drugim jest umieszczony, nie jest moim zamiarem wypychać innych, dlatego że ktoś albo potrafi pisać albo lubi i tak naprawdę nie ma znaczenia czy zamieścimy ich trzy , czy dziesięć, podobniez prawdziwy talent rodzi się raz na tysiąc osób.....dziś jeszcze chyba nie wiemy kto jest tym szczęściarzem wiec, zostaje mi pozdrowić wszystkich ze swoim talentem

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • A jednak żeby żyć pełnią życia, potrzeba odwagi, zarówno w stosunku do przeszłości (rachunek sumienia) jak i przyszłości (właśnie należy się wychylać, a nie pozostawać w krzakach). Inaczej, zamiast być w jakimś miejscu drogi (dokądkolwiek) pozostawalibyśmy w martwym  punkcie.
    • @Jacek_Suchowicz Nie mam pewności, ale może w szukaniu Boga i w błądzeniu, gdy chce się odkryć prawdę, jest więcej wiary i tworzy się głębsza relacja niż w nawykowej rytualizacji. W końcu podmiot liryczny chce czegoś żywego i autentycznego.   Dotkliwa jest za to jego samotność, bo chrześcijańska koncepcja miłości bliźniego wpisuje się w niepodważalne stwierdzenie, że człowiek jest istotą społeczną. Gdzie dwóch lub trzech spotyka się w imię moje, tam jestem pośród nich , powiedział Chrystus, czyli nie istnieje kościół bez wspólnoty. Na marginesie - dotyczy to każdej religii, jako zjawiska grupowego. Za to wiara jest jednostkowa - czy z tej perspektywy idea prywatnego kościoła nie jest całkowitym nonsensem?  
    • Dziś urodzaj na modlitwy. Zazwyczaj unikam oceniania tekstów typowo religijnych pod kątem czysto poetyckim, tak jak nie dyskutuje się o walorach artystycznych modlitw, pieśni, litanii, choć niektóre bywają wybitne także pod względem środków wyrazu. Ale modlitwa ma charakter performatywny, dzieje się w niej coś ważnego między wypowiadającym  ją a adresatem Nie mamy tu  już reprezentacji w postaci podmiotu lirycznego  lecz wkraczamy w obszar, gdzie słowo nie tylko modeluje rzeczywistość, ale jest jej integralną częścią. Doceniam odwagę i szczerość tego wiersza, ale całkowicie w oderwaniu od kryteriów ars poetica, które tutaj są zupełnie nieadekwatne.  
    • Staram się nie komentować modlitw, bo w ogóle nie oceniam ich w kategoriach estetyczno-artystycznych. Ciężko odnosić się do czyjejś nagości w utworze, a nie podejmę się przez dyskrecję wyrokować czy mam do czynienia z prawdziwą intymnością, czy z kreacją poetycką. Sugeruję jedynie pisownię Zbawiciel wielką literą, bo jeśli wiersz rzeczywiście jest osobistym dialogiem osoby wierzącej z Bogiem, to wielka litera staje się oczywista jako świadectwo czci, uwielbienia, wdzięczności.
    • @Alicja_Wysocka Napisałem taką szybką odp. ad hoc. Zrobiło mi się szkoda tego licha.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...