Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

fiki miki - chwila letniej liryki


Rekomendowane odpowiedzi



Najważniejsze, że rano ucieknę
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


i roztopię się. Rozwieję.
Tylko echo oszaleje:

wracaj... wraaacaj...

Lecz ja będę już daleko
w snach zielonych pod powieką.
A ja będę już cierpieniem
cienia swego będę cieniem

wracaj... wraaaa-caaaj...


Płonąc w ogniskach będę myślał
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


jak mam wskrzesić cię wierszami?
Jakim śpiewem? Obrazami?
Już nie starcza bycie cieniem,
być cierpienia mam cierpieniem?
Echu wołać mnie nie warto:

wracaj... wraaacaj...... wraaa-caaaj...?


A może podejdę do tej dziewczyny nad brzegiem i...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Tu mam rację. Z tym się zgodzę!
Będę czaplą... jestem. Brodzę!
Już częstuję szczupakami,
już wachluję ją skrzydłami.
Ona patrzy, łza jej spływa,
potem mówi:

czaplo siwa!

Unieś mnie w wysokie nieba,
w rzeki słońca, gwiezdne łąki.
W zapach pieczonego chleba,
w najbarwniejszej tęczy pąki.


Hmm... poza tym czy wrócę?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Pewnie już zostanę w niebie.
Kiedy spojrzysz w noc sierpniową,
mrugnę gwiazdą raz do ciebie.

To ja będę - daję słowo!
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

czaplo siwa!

Unieś mnie w wysokie nieba,
w rzeki słońca, gwiezdne łąki.
W zapach pieczonego chleba,
w najbarwniejszej tęczy pąki.


Hmm... poza tym czy wrócę?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Pewnie już zostanę w niebie.
Kiedy spojrzysz w noc sierpniową,
mrugnę gwiazdą raz do ciebie.

To ja będę - daję słowo!


O, Boskie! Jakie to boskie!!
Bez pytania zabieram, aby się ogrzewać w białe noce...
:))))
Serdecznie pozdrawiam
-teresa
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...