-
Ostatnio w Warsztacie
-
EsKalisia 138
Każdy mógłby to tak napisać.
Ale nie każdy to robi !!!
lubię moich odbiorców
bez nich moje pisanie nie miałoby sensu
najmniejszego.
Bo ja jestem na etapie nieprzejmowania się
wcale
choć delikatnie trącone niektóre struny
nieraz rezonują głośno.
...
Cząstkę mnie macie
I ja się na to zgadzam.
Bo ja pozostałe opinie
przekuję na dobro
dla mnie
A tamte rezonowanie
wspomnę w przyszłości
z tkliwością.
Edytowane przez EsKalisia (wyświetl historię edycji)1
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 68 odpowiedzi
- 1 216 wyświetleń
-
- 28 odpowiedzi
- 480 wyświetleń
-
- 25 odpowiedzi
- 481 wyświetleń
-
- 25 odpowiedzi
- 488 wyświetleń
-
- 25 odpowiedzi
- 474 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
-
Przez Annna2 · Opublikowano
@Robert Witold Gorzkowski to prawda. Kiedyś tam przeczytałam takie stwierdzenie( nie pamiętam już kogo) a po co tam ta historia, jest nudna i nieważna) -
Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano
@Berenika97 chciałem ustosunkować się do Twoich słów. Moim zdaniem rozpoczął się powolny upadek, bo choć nic nie wróżyło klęski i po początkowych wielkich sukcesach Zygmunta III Wazy (zdobycie Kremla, Kłuszyn i wywiezienie carów Szujskich i ich hołd w stolicy) posiadał on olbrzymie ambicje do tronu szwedzkiego. „Polski” kandydat na króla nawet by się na Szwecję nie obejrzał. Kraj biedny i rozbójniczy. Daleko było Szwedom do osiągnięć polskiej kultury. Przez sojusz z sobiepańskimi Radziwiłłami a więc szlachtą litewską (ciągle bo już od Władysława Jagiełły pragnącą umniejszyć znaczenie Królestwa Polskiego w sojuszu) mającymi ambicje do tronu Polskiego, wykorzystującymi wszelkich możliwości do pogrążenia Polski i dzięki temu wzrostu wartości Litwy i przez to swojej. Zygmunt zamiast osadzić Władysława IV na tronie carów wdał się w spór o stołek w Szwecji. Po śmierci ojca, Jana III Wazy, stał się królem Szwecji w 1592 roku, ale wkrótce został zdetronizowany przez Karola Sudermańskiego, co doprowadziło do lat konfliktów polsko-szwedzkich. Zygmunt nie pogodził się z utratą tronu. Próbował odzyskać władzę siłą, a w 1598 roku poniósł klęskę w bitwie pod Linköping. Następnie, w 1600 roku, ogłosił inkorporację Estonii do Rzeczypospolitej, co było bezpośrednim powodem wybuchu wojny polsko-szwedzkiej. Któremu królowi „rodzimemu” zależałoby na tak irracjonalnym ruchu. Mając u bram odwiecznych wrogów na wschodzie i południu?. Do okradania Polski zgłosiła się wtedy cała Zachodnia Europa z najnowszymi zdobyczami militarnymi tamtych czasów armatami. Szwedzi wywieźli nawet kamienne nadproża z zamków i siedzib magnackich obcą im była europejska kultura. Wywozili narzędzia rolnicze bo uprawa ziemi była im obca (przez co doprowadzili do wielkiej klęski głodu porównywalnej do „reformy rolnej” panów Dzierżyńskiego i Stalina na Ukrainie). Jeszcze przez wieki w Szwecji wisiały portrety polskich rodzin magnackich jako ich rodzimych przodków. Paradoks tej sytuacji polega na tym że uchroniło to skarby i zabytki przedwazowej Polski przed zniszczeniami rozbiorów oraz pierwszej i drugiej wojny światowej. Dlatego myślę sobie a jest to moje subiektywne zdanie że od Wazów rozpoczął się powolny upadek Rzeczpospolitej. Bo wstąpienie Zygmunta na tron tego nie zapowiadało. Możesz się z tym nie zgodzić każdy ma prawo do subiektywnej interpretacji historii, wskazując na różne niepublikowane do tej pory źródła. Na beju często na ten temat rozmawialiśmy z @Annna2 cy z @Marek.zak1 tu jeszcze mniejsze jest zainteresowanie historią niż tam. Tam był jeszcze Michał który lubił i tłumaczył historię. Stosuję wielkie skróty myślowe bo raz że nie mam czasu, a dwa tu niewiele osób interesuje się historią i zna historyczne zależności. W końcu się zebrałem aby choć skrótowo przedstawić Tobie moje stanowisko. Mam nadzieję że nie muszę rozwijać wątków bo są one zrozumiałe. -
Przez alakielich · Opublikowano
Obudziłem się we śnie I usnąłem na jawie Przebudziłem demony O których nie wiedziałem Walcząc do śmierci Śmierć pokochałem Niezniszczalny polubiłem Porządek a chaos zapieczętowalem Idąc do śmietnika Znowu ją spotkałem By żyć - żyję w chaosie A ona już postawiła Świecę na moim grobie Mam przekonanie jakieś Że to wspaniałe Rodzinne spotkanie Nawet gdy chryzanntem I innych sztuczności Nademną nie będzie Ona tam będzie Pilnować dopalajacego Się po mnie płomienia Aż nie zabraknie wosku może knota Bo nawet babcine Wici mają W płynącym nurcie koniec W nieprzerwanie Łączących się Strumieniach Aż do ostatniej Kropli wody -
Przez Amber · Opublikowano
wchłaniam krzyk drżący na moście widoczny w podgięciu upadkiem na wodę słyszę najdalej zostały same wykrzykniki
-
-
Najczęściej komentowane
-
.thumb.jpeg.b5ae7bcef73c3501c1166879fc389fb7.jpeg)
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się