Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
Prawemu drży ręka, lecz nigdy serce!

Adolf Hitler


Żal, że nie zadrżało, w drganiach by wzbudziło
Tych w ziemi zaspanych, gleb kołdrą okrytych,
Co jak ziarno leżą czekając aż widmo
ich dusz kwiatów wzrośnie… i niebo pochwyci

Żal że nie zadrżało, a może nie mogło
Będąc marmurową, piękną piękna klatką,
Że gdyby uczucie nagle w środku wzmogło
Pękła by świątynia razem ze swym władcą?

Żal że nie zadrżało, lecz nie jego wina
Bo komu na świecie, chociaż raz zadrżało?
Szukając w nim winy patrzmy w dal oczyma
Widząc w n a s z e j zbrodni, to co ją zwołało.

Żal że nie zadrżało, jak ziemi skorupa,
Lecz prędzej czekajmy, aż w jednej sekundzie
Milion serc niech zadrży i poruszy trupa
Marzeń, że wymaże: świat - i zadrżą ludzie.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



>>niektóre cytaty są nie na miejscu, ze względu na miejsce autora cytowanych słów w kategorii uczynków
nie prawda. Trzeba mówić o wszystkim.

>>niektóre gdybania są nie na miejscu, ze względu na osobowość peela:
gdyby wojna nie przerwała młodości mojej mamy...
peel gdyba ale nie jest głupi. Czemu, a no spójrzmy na cytat z poczatku:

Prawemu drży ręka, lecz nigdy serce!

Nabiera on strasznego znaczenia dopiero po przytoczeniu, kto był jego autorem. A gdybym napisał naprzykład o:

Prawemu drży ręka, lecz nigdy serce!
Napoleon Bonaparte

To (jako Polak) bym to pojmował inaczej, bo Napoleon zapoisał się u nas bardziej jako wyzwoliciel, reformato i jako mąż stanu - a on mógłby takie co powiedzieć, bo dla nas bł on prawy. Stąd w poczatku problem leży w zestawieniu PRAWY HITLER. Bo nasze wyborażenie jest zgoła inne... i właśnie...

I teraz mamy tak 4 zwrotki. Tylko w pioerwszej jest myśl taka: gdyby zadrżało, czyl iHitler nie byłby przekonany o 100% sowjej racji to tyle osób by nie zginęło. A dalej poruszam problwem, właśnie skąd się wzięło przeświadczenie o tej prawości.

Żal że nie zadrżało, a może nie mogło
Będąc marmurową, piękną piękna klatką,

(Tak nawiasem poruszony bardzo ciekawym programem na temat III Rzeszy który leciał na TVP KULTURA I wktórym ciekawie omawiano problem pod względem psychologicznym, i ciekawie sformułowano tezę, że III Rzesza i nazizm to nie tylko kategorie społeczno-polityczne, ale i estetyczne, i że problem leżał w manii upiększania świata... która paradoksalnie by móc zostać spełniona musiała posłuzyć się praktykami niegodnymi cżłowieka... piękny paradoks, a jaki tragiczny. Czyżby zatem piękno niej jest sprzeczne z cżłowiekiem, a dorga do niego nie jest z pięknem sprzeczna? A może to schemat człowieka nie pasuje do wtopienia w świat piękny, tj, cżłowiek więzi piękno, a piękno cżłowieka?

Że gdyby uczucie nagle w środku wzmogło
Pękła by świątynia razem ze swym władcą?

--------------------------------------------------------------------------------------

I teraz ważny problem


Żal że nie zadrżało, lecz nie jego wina
Bo komu na świecie, chociaż raz zadrżało?
Szukając w nim winy patrzmy w dal oczyma
Widząc w n a s z e j zbrodni, to co ją zwołało.


ALE prawdziwy problem, który chciałem nagłośnić w wierszu to właśnie ta obrzydliwa względność, to, że to zdanie Hitlera wbrew pzoorm wcale niejest ohydne, bo nasze wyobrażenie buduje sie na podstawie jakichś osądów, ale - i co najgorsze to to, że bezpodstawnie chłoniemy pewniki, niczym kiedyś Niemcy, a wciąż pozostajemy ślepi, stąd nsasza cywilizacja zasadniczo nawet neichce drgnąć, ruszć się do przodu.

pozdr.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Piszesz i masz. :) Bez uzasadnienia. Poprostu mi się nie podoba i jest tyle tych nie podoba, że mi się nie podoba. Bez urazy. Pozdrawiam


jak spadać to z wysokiego konia :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



:)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
ależ oczywiście ;)
dzięki za wgląd,
zygfryd
pozdr
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



a czy ja je nobilituję, ja z nimi dyskutuje... ale prosze zobaczyć, że nie wybrałem jego innych słów, tylko to jedno zdanie, bo jest ono nie tylko obrazem zakłamani Hitlera ale i naszych czasów...

pozdr.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



??

A właśnie, że jest.
peel jakoś znalazł temat do rozmowy :)
prosże sie zastanowić, co by było gdyby TE SAME słowa powiedział:
Napoleno, Kaczyński, Jan Paweł II, Robespierre, menel, Wałęsa, Bush....
czemu wydźwięk się zmienia

czyżby straslziwa względność?

???
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Wojna przypomina żniwa, to tylko mały gest w stronę umęczonej ziemi...

P.S. Wiersze o wojnie są apoteozą ekologii.

Pozdrawiam M.

dzięki za wgląd, plusa:

"Wojna przypomina żniwa, to tylko mały gest w stronę umęczonej ziemi..."

fajny obrazek, pomysł, możnaby HAIKU napisac ;)

pozdr.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Nata_KrukDziękuję za wspólny spacer. Nie mogę zamknąć oczu, bo wtedy nie widzę co czytam.  Ale już między zwrotkami, mogę. Parasol, może być, ale przezroczysty i duży.  U mnie w przedpokoju wiszą w tej chwili cztery - bo wciąż gubię. Ale nie będę się tym przejmowała - gubienie się w słowach i gubienie parasolek - to jak jedno i to samo. Pozdrawiam :)
    • Witaj - piękny wiersz  - pachnie jesienią  -                                                                                    Pzdr.serdecznie.
    • @Nata_Kruk   to nie depresja  ani samotność    to miękki czarny aksamit nocy   kojący absolutną ciszą    -> to pewien stan należący do tej samej "rodziny" jak depresja czy samotność (ciemność), ale inny, możemy domniemywać jaki (jak kawałek jakiegoś materiału)       to nie depresja  ani samotność    to miękki aksamit nocy   kojący absolutną ciszą    -> tu niespodzianki nie ma, jest noc
    • IA jest jak  milutkie zwierzątko. Lubi być głaskane, jak się łasi, po tłustym brzuszku, po miękkim futerku, z światłowodowej sierści.   Nigdy nie ugryzie,  gdy aportuje za to poliże po gębie.   A każdy ją ma.   I też każdy lubi chodzić, na złotej smyczy  w brokatowej obroży. Tresowany.  
    • Zegar     Czeka na cofnięcie wskazówek, żal  czasem, że tylko w takim da się to zrobić. Wiosna rzuciała godziną przed siebie,  jesień z pokorą ją odda - ale w parku,  rok za rokiem - cztery pory Vivaldiego.   Wirują zbłąkane liście, rdza zaognia pustkę,  jedynie ławki czekają na dotyk człowieka. Przechadzka z parasolem to jednak coś miłego. Kiedy ziemia zaciąga się mgłami, po pniach  skaczą wiewiórki szukając szczęścia na zimę.   W pamięci szkicuję obrazy, będą na jutro. Na wzniesieniu prastare olbrzymy zrzucają  nasiona - pękają iglaste kulki - turlają się  kasztany - kasztanowe, jak niegdyś moje włosy. Dzisiaj, przewrotny czas ochoczo je popieli.      wrzesień, 2025    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...