Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Baśń o mordzie


Rekomendowane odpowiedzi



Żyła kiedyś Wielka Morda,
co nie miała równej sobie -
kwitowała słowem "Korwa!"
wszystko co się zrobi, powie.

"Korwa!" wiersze i poeci!
"Korwa" rząd ten! "Korwa" tamten!
I alfabet, tak jak leci:
"Korwa!" "Korwa" z potęgańcem!

A co gorsza, i na króla
"Korwa" też mówiła Morda,
do królowej wręcz per "Jula,
ty żeś w kraju pierwsza Korwa!"

Więc rozgłosić król rozkazał,
że "Kto Mordzie mordę zatka -
tego czeka przy nim władza,
a w komnacie córka hadka"


Teraz zdradzę prostymi słowy, że w tym samym królestwie
żył bardzo małomówny rybak, który między innymi z tego powodu nie miał żony,
z drugiej zaś strony nie przeszkodziło mu to mieć aż trzech synów,
od najmądrzejszego po najgłupszego, jak to tylko możliwe.

Usłyszawszy edykt królewski rybak wysłał natychmiast tego najmądrzejszego,
aby spróbował wytłumaczyć Wielkiej Mordzie, że to nieładnie, zwłaszcza do królowej,
mówić per "Jula - ty żeś w kraju pierwsza Korwa!"

Syn ucałował ojcowską rękę, wziął tobołek podróżny i wyszedł o świcie,
ale na południe wrócił z powrotem i tak rzecze do ojca:
Ojcze, rozmawiałem na ten temat z ludźmi po drodze
i doszedłem do wniosku, że to co mówi Wielka Morda o królowej, jest prawdą.

Wnerwił się ojciec strasznie i gniew swój długo zapijał wywarem z buraków
i chrabąszczy, wreszcie woła średniego syna i milczy: Ty pójdziesz!
Syn nie czekając świtu natychmiast wyruszył w drogę, ale już o północy
załomotał w drzwi ojcowskiej rybaczówki. Stary, naprany chrabąszczami
aż po granice czerwca, zrobił pytającą minę: zatkałeś Mordę?
Nie, ojcze - wykrztusił zmartwiony syn. Szedłem przez las
i słuchałem jak liście szumią, potem woda w źródełku szemrze i wiatr
w gałęziach dmucha, ba! nawet i gwiazdy mrugają to samo co Wielka Morda:
"Jula - ty żeś w kraju pierwsza Korwa!"

Wkurzył się ojciec, po gębie wytrzaskał aż miło syna i jak nie zawoła na tego głupiego:
- Twoja kolej!
Głupi nawet trampków nie założył, tylko pobiegł od razu aż się zakurzyło i... przepadł.
Ani widu ani słychu, tylko Wielka Morda wciąż swoje.

Minęło kilka lat, aż tu głupi wraca jakby nic do domu.
- Jak ci poszło? - pytają bracia i milczy ojciec.
- Oj, nie bardzo ojcze i braciszkowie moi, nie bardzo...
- Czemu zatem tyle lat cię nie było?
- A bo siedziałem.
- Jak to? Za co siedziałeś?
- Sami powiedzieliście ojcze, że moja kolej, to i chciałem
sprzedać parę składów z węglem i jedną mała stacyjkę, ale mnie królewscy złapali.

Podrapał się stary w głowę i tak nie powie:
- Wiecie co, synkowie? Siedźmy my już lepiej w domu na dupie. A bo nam tu źle?
Synkowie: - Kiedy córki hadkiej szkoda, tatko!
- E tam, zaraz szkoda... A znacie przysłowie, jaka matka, taka i córka?


No i dalej Wielka Morda
co nie miała mocnej sobie,
wciąż skreślała słowem "Korwa!"
wszystko, co się ino powie.

Umarł król, królowa Jula,
rybak, jego trzej synowie,
nawet ta księżniczka hadka
też umarła raz w alkowie.

Wszystkich zaś żegnała Morda
jednym słówkiem, za to znanym:
"Korwa!" "Korwa!" "Korwa! "Korwa!"
- bo to prawda Panie, Pany.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Przeczytałem, trafia z przekazem, zwłaszcza to

E tam, zaraz szkoda... A znacie przysłowie, jaka matka, taka i córka?

Może troszkę nie wygodnie się czyta, bo trochę po rozbiegane, ale to też czasem może być zaletą, bo domeną tego typu tekstów nie ma być piękno, tylko wyraz odczuć. Jest dobry
pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...