Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

chociaż mi się podoba przez wzgląd na prostotę poglądu, ośmielę się z nim nie zgodzić. sztuka jest pustynią dla wygnańców, a przetrwa na niej tylko ten, kto znajdzie sobie uniwersalne źródło. żadne tam z niej schronienie :).
pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


sprawna kondensacja myśli. zatrzymał, a to sporo jak na tak krótki tekst. we mnie obudził pytania np. czy jeśli dusza zamieszkała tam, gdzie ciało nie może, to można być szczęśliwym?; czy dom, który opisujesz, to nie jest czasem jakiś ośrodek terapeutyczny? ech, dobrze napisane
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Skoro dusza tam mieszka, to jest domem dla duszy. Trudno, żeby sztuka była domem dla ciała
jeśli jest tak samo metaforyczna jak dusza. Ale wtedy sztuka może być wszystkim:

sztuka jest wojną
i choć nie biorę w niej udziału
nie raz polegała na niej dusza

Dalej jest to dość dowolne stwierdzenie :)
Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ja jednak wolę pogląd zbliżony do Schopenhauera, że sztuka jest miejscem w które trzeba uciekać, tworząc bądź podziwiając. Tylko tu człowiek może być prawdziwie wolny i szczęśliwy.
Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


sprawna kondensacja myśli. zatrzymał, a to sporo jak na tak krótki tekst. we mnie obudził pytania np. czy jeśli dusza zamieszkała tam, gdzie ciało nie może, to można być szczęśliwym?; czy dom, który opisujesz, to nie jest czasem jakiś ośrodek terapeutyczny? ech, dobrze napisane
Tak myślę, że jest to możliwe, oczywiście w wymiarze metafizycznym
Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Skoro dusza tam mieszka, to jest domem dla duszy. Trudno, żeby sztuka była domem dla ciała
jeśli jest tak samo metaforyczna jak dusza. Ale wtedy sztuka może być wszystkim:

sztuka jest wojną
i choć nie biorę w niej udziału
nie raz polegała na niej dusza

Dalej jest to dość dowolne stwierdzenie :)
Pozdrawiam
Trzeba jednak mieć na uwadze, że jest to dialektyka wedle schematu teza-antyteza-synteza i każde końcowe ogniwo może być poddane następnej dialektyce więc ich liczba jest nieograniczona choć nie każda logicznie słuszna.
Poezja jednak wymyka się logice i przyznaje racje subiektywnym odczuciom a tych może być tak wiele jak odbiorców
Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Skoro dusza tam mieszka, to jest domem dla duszy. Trudno, żeby sztuka była domem dla ciała
jeśli jest tak samo metaforyczna jak dusza. Ale wtedy sztuka może być wszystkim:

sztuka jest wojną
i choć nie biorę w niej udziału
nie raz polegała na niej dusza

Dalej jest to dość dowolne stwierdzenie :)
Pozdrawiam
Trzeba jednak mieć na uwadze, że jest to dialektyka wedle schematu teza-antyteza-synteza i każde końcowe ogniwo może być poddane następnej dialektyce więc ich liczba jest nieograniczona choć nie każda logicznie słuszna.
Poezja jednak wymyka się logice i przyznaje racje subiektywnym odczuciom a tych może być tak wiele jak odbiorców
Pozdrawiam
Ale to jest podpinanie jednych pojęć pod drugie. Wiadomo, że dom jest materialny,
inny jest już przenośnią, która do niego nawiązuje. Jeśli więc teza jest nieprawdziwa
to i wnioski dowolne. A tu jeszcze mamy duszę - dowolność do kwadratu :)

Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Trzeba jednak mieć na uwadze, że jest to dialektyka wedle schematu teza-antyteza-synteza i każde końcowe ogniwo może być poddane następnej dialektyce więc ich liczba jest nieograniczona choć nie każda logicznie słuszna.
Poezja jednak wymyka się logice i przyznaje racje subiektywnym odczuciom a tych może być tak wiele jak odbiorców
Pozdrawiam
Ale to jest podpinanie jednych pojęć pod drugie. Wiadomo, że dom jest materialny,
inny jest już przenośnią, która do niego nawiązuje. Jeśli więc teza jest nieprawdziwa
to i wnioski dowolne. A tu jeszcze mamy duszę - dowolność do kwadratu :)

Pozdrawiam.
Mur jest materialny, dom w znaczeniu jako miejsce, gdzie się wychowałem, gdzie czuje się bezpiecznie jest pewną metafizyką sferą uczuć. Świetnie odwzorowane jest to np. w języku angielskim – rozróżnia się tam home i hause. Co do wniosków to dowolne być nie mogą synteza zawsze powstaje z tezy i antytezy więc pod tym względem jej wynik jest, mówiąc potocznie, ograniczony.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Proszę:

Sztuka - burdel w którym zamiast kondomów wkłada się maski.

Gdzie tu jest wiersz?
Wydaje mi się, że rozmawiamy zupełnie o czym innym, to co napisałem było pewną grą na pograniczu filozofii i poezji nie zaś próbą upupienia liryki. Inna jest też sprawa czy przedmiot rozmowy jest w całości zrozumiały dla każdej ze stron, bo zarówno to co napisałeś teraz jaki i wcześniej dialektyką niestety nie jest, a przecież tu właśnie o to chodzi.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Proszę:

Sztuka - burdel w którym zamiast kondomów wkłada się maski.

Gdzie tu jest wiersz?
Wydaje mi się, że rozmawiamy zupełnie o czym innym, to co napisałem było pewną grą na pograniczu filozofii i poezji nie zaś próbą upupienia liryki. Inna jest też sprawa czy przedmiot rozmowy jest w całości zrozumiały dla każdej ze stron, bo zarówno to co napisałeś teraz jaki i wcześniej dialektyką niestety nie jest, a przecież tu właśnie o to chodzi.
Dla mnie jest równie niezrozumiałe, dlaczego ktoś miałby zamieszkać w sztuce?
A dusza? Skoro istnieje to należy do innego świata, niż sztuka a już pojęcie dom
samo w sobie ma sztywne, materialne ramy.
Zbyt dowolne, wręcz scholastyczne wyciąganie a to domu, a to sztuki, to znów duszy.
Dlatego wyraziłem swoją wątpliwość.

Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...