Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

byliśmy na szczycie swych pragnień i marzeń
wokół nas kwitły tulipanów tysiące
gdybym wiedział że skutkiem tych zdarzeń
będą łzami zalane te letnie miesiące

twój zapach był mego świata ogrodem kwiecistym
wszystko co pięknę z nim się koajrzy
widziałaś w mych oczach płomień ognisty miłosci
która (o ja nieszczęsny) nadal się żarzy.

anioł niesprawiedliwości nade mną wciąż krązył
zabrał w końcu i Ciebie – me Serce kochane
ku memu nieszcześciu bezsprzecznie wciąż dążył
nigdy nie oddająć tego co zostało zabrane

zastygłem w pustej nieskończoności
która światem już nie była
tkwię w martwej jak ja miłości
do Twej duszy moja miła

nie wiem, czy gdy już nie jesteśmy obok siebie
gdy czas jest tylko przeszłością
czy spotkam jeszcze Ciebie
czy będziemy nadal tą samą miłością

czemu rydwan śmierci przybrał postać maszyny
czemu śmierci lico kierowcą się stało
spojrzałem wtedy w oczy ukochanej dziewczyny
nie wiem co się działo…dalej

nie ma mnie lecz jestem z tobą
krzycze lecz cisza mnie okrąża
nie czuje – lecz kocham Ciebie
nie widze dokąd ma dusza zdąża

nie znam drogi Twych marzeń
i nie wiem kto dzis jest ich radością
czy lata od tych strasznych zdarzeń
darzysz już kogoś innego nigdyś do mnie miłością

to nie przeznaczenie sprawia że jesteśmy teraz sam,
to nie Los pokazuje gdzie kres naszej roli
lecz wszystko co od nas staje się nami
a wszystko co przez nas – jest z naszej woli

Opublikowano

Szymon... tak bywa... przeczytałam z lekkim przymusem i albo wyrosłam już z takich tekstów, albo można to mniej dosłownie i krócej.
Treść jest, ale zupełnie nie po mojemu oddana, wybacz.
Drugi wers, II -giej strofki... masz literówkę w słowie... kojarzy... ale tym się akurat nie przejmuj, każdemu może się zdarzyć.
Serdecznie pozdrawiam... :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Akurat jadłem dziś pierogi :)
    • Nie mogę się uwolnić Usta twe niczym wrota do piekieł Rozpalone namiętnie rozchylają sie powoli A Włosy twe aksamitne niczym perskie płótno opadają swawolnie na roznegliżowane ramiona, myslę Podchodzę,,obserwuje,dotykam w koncu całuje, jestem w niebie, jest pięknie Niech Emocje grają melodyczne dzikie dźwięki niech serce tobą pokieruje   Jej jęki znaczyły więcej niż milion słów Nie pamietam snu, w którym  bym Cie nie spotkał, nawiedzasz mnie nawet tam Jestes jak anioł coś stąpił na ludzka ziemie i z łaski swojej obdarzyłas mnie CiepłemZ’, którego nie zapomnę Ach żebym ja ino tez był aniolem to polecielibismy do gwiazd nie patrząc się za siebie
    • MRÓWKI Spałem spokojnie, gdy nagle przez sen poczułem mocne ugryzienie i zaraz potem ból. Przebudziłem się szybko, poszukałem latarki i przeszukałem cały namiot w poszukiwaniu sprawcy zadanego bólu. Nic szczególnego nie zauważyłem więc wsunąłem się w śpiwór próbując usnąć ponownie. Zgasiłem latarkę i położyłem się z powrotem spać. Do rana pozostało jeszcze kilka godzin, lecz nie mogłem zasnąć. Leżałem z przymkniętymi oczami czekając podświadomie na kolejne ugryzienie. To było pewne, że coś mnie ugryzło i przypuszczałem, że był to jakiś mały owad.  Na mojej lewej nodze zaważyłem zaczerwieniony ślad po ugryzieniu i poczułem swędzenie, pieczenie i niewielki bąbel. Dobrze, że nie jestem uczulony na jad owadów - pomyślałem.  Jak więc już wspomniałem nie mogłem spać trochę zaniepokojony, a trochę z bólu. Miałem przeczucie, że coś niedobrego wręcz potwornego dzieje się na zewnątrz namiotu. Tak więc leżałem i czekałem sam już nie wiedząc na co.  Nagle u wejścia do namiotu zobaczyłem małe punkciki posuwające się w moją stronę i po skierowaniu strumienia światła latarki w tamtym kierunku, aż dech zaparło mi z wrażenia, a gęsia skórka natychmiast ukazała się na mojej skórze. W namiocie były dwie czerwone mrówki. W oka mgnieniu zerwałem się na równe nogi i depcząc te, które zdążyły wejść do namiotu, musiałem odganiać te co chciały wejść do środka.  Podczas tej czynności ujrzałem używając latarki, że wokół namiotu jest masa czerwonych mrówek, które otaczały mój namiot że wszystkich stron.   cdn.    P.S. Opowiadanie powyższe napisałem w 1977 roku, czyli prawie pół wieku temu i jest to czysta fantazja.    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...