Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Gdy jestem drzewem
liśćmi szumię z wiatrem,
spokojem przytulam się do świata.

Gdy jestem drzewem
wtapiam się w bezmiar natury.
Szumiący spokój w sobie mam,
który ciszą odpowiada na krzyk,
zielenią na słońce.

Zamykam oczy,
korzeniem utwierdzam się w ziemi.
Rozkwitają mi ręcę
na gałęziach myśli,
pochodzących z jednego pnia.

Moja korona
tańczy z lasem na wietrze,
ponad wyobraźnię wzbija się
zielona od nadziei,
wyżej i wyżej,
do słońca, ku niebiu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...