Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

tego dnia zacznę od mocnej kawy, wstanę
z grobu na przekór i opuszczę cmentarz,

przecinając punkt rozszczepienia światła i mijając go.
bo jest czas zaczynania, czas kończenia i czas bycia
mężczyzną. pozornie

obecność ciał obcych, części trzecich i osób pierwszych
jest zbędna w prostym układzie: ty, my, oni.
biała dama pomiędzy absolutami, dama biała

jak amfetamina i jak gabinet cieni transparentna.
i dama biała w kratkę jak kartka nienapisanego
wiersza o tym, że się w niej skończył

kawałek
czyjegoś całego świata.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


hmm... spieszę z wyjaśnieniem. być może faktycznie zaczynanie dnia od kawy jest dość oklepane, więc rozumiem, że się nie podoba. w tym wypadku, ma to również inne znaczenie. speedball to połączenie dwóch narkotyków: jednego stymulanta i jednego depresanta. tutaj funkcję stymulującą ma kawa (kofeina itd.), zaś samo otoczenie - cmentarz - wpędza w depresję.

mimo to dziękuję za odwiedziny, pozdrawiam /Gas :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dla mnie w takiej formie. choć przyznaję, Kasparku,
iż nie lubię zbytnio filozofii i te terminy trochę
mnie drażnią, mimo wszystko doceniam pomysŁ
i warsztat.

pozdrawiam serdecznie Karspena :)
Opublikowano

mimo tłumaczeń autora, jak dla mnie pierwsze dwa wersy - won:)
miejscami troszkę przekombinowany zdaje mi się. ale dobry. wiem zresztą z dobrego źródła, że interesujesz się Waść filozofią, to Cię tłumaczy;). a za te fragmenty (ale nie tylko za nie):

"bo jest czas zaczynania, czas kończenia i czas bycia
mężczyzną"

"dama biała

jak amfetamina"

należy się plus=)
pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dla mnie w takiej formie. choć przyznaję, Kasparku,
iż nie lubię zbytnio filozofii i te terminy trochę
mnie drażnią, mimo wszystko doceniam pomysŁ
i warsztat.

pozdrawiam serdecznie Karspena :)
heh, się lubi jak się nie musi ^^. aczkolwiek dużo terminologii
'fachowej' tu nie widzę, no, może "absolut"... wszystko.
oglądam poprawki, jeszcze się zastanowię. dzięki za komentarz :)

pozdry/Kaspar :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Płyną łzy (Jak ja i ty)   A noc jest  Pustką    Która niczego  Nie wyjaśni    Nawet chłodu  Twoich i moich rąk    A dzień po nocy  Nigdy nie będzie taki sam    (Już nie wracam tam)
    • @violetta a co do przybysza, to zobaczymy jak sie zbliży do  marsa. wtedy się okaże, co to takiego. na razie pozostańmy przy tym, że to kometa. choć nasuwa się książka arthura c. clarke`a pt. "rama", kiedy to do ziemi zbliżył się ogromny pojazd obcych (z początku też był brany za kometę), lecz bez załogantów. załogę stanowiły roboty, maszyny o nieznanym przeznaczeniu... co innego w opowiadaniu andrzeja trepki pt. "goście z nieba". tam były cztery pojazdy obcych, na początku podobne do gwiazd zaobserwowane w pobliżu dyszla wielkiego wozu, tutaj załogantami okazali się obcy (fizycznie bardzo podobni do ludzi, lecz mentalnie całkowicie odmienni), którzy po wylądowaniu zaczęli zadawać bardzo dziwne pytania np. jak są rozmieszczone przestrzennie atomy w ścianie, z której nie wyodrębniali płótna van Dycka, albo o tangens kąta pod jakim znajdował się środek tarczy słonecznej, niewidocznej przez okno. to znów pytali o ubarwienie skał począwszy od sześciu kilometrów w dół, innym razem pytali o antenaty do pięćdziesiątego pokolenia wstecz. na zadane pytanie jaki tryb życia wiodą u siebie odparli, że uczestniczą w ponadczasowym wymiarze istnienia... ciekawe jakie pytania będą zadawać obcy z 3i atlas... 
    • i jak tu nie być nihilistą kiedy w takiej sytuacji filozofia jest w rozpaczach  pocieszeniem dla rogacza!   dostojewski, de beauvoir piszą o mnie scenariusze czytam, biorę nadgodziny chryste, nie mam już rodziny!   pamiętam pierwszy tego widok wracałem wtedy z biblioteki i jakby wyszli - on i ona spod dłuta michała anioła   ona - olimpia, wenus, gracja i on - hefajstos, neptun, dawid i ja, i za małe mieszkanie i my i biedny schopenhauer   ach, zostałem więc krytykiem by lać na ludzi wiadra żółci chcesz pochwały całą stronę idź - przekonaj moją żonę...
    • San z ej aj esi se jaja z nas
    • Jej świat kusił atrakcyjnością...         Kupiłem go i używałem według jej zaleceń...                                                       Było mi w nim dobrze...                      Erzatz blichtru skutecznie ukrywał pustkę..Świat obok był nieważny... Raził szorstkością prawdy i koniecznością wybierania...                 Nie dawał poczucia wtajemniczenia i wyższości...            Był taki nie...                                              Teraz spłacam dług...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...