Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

noeron anamma
ruszyła brytfanna
znad mórz ku niebiesia
jakby wiatr ją czesał
strzelają w krąg iskry
na jej rozum i myśli
jak żywa pochodnia
tak co dnia

neron anamma
jak gwiazda zaranna
w wypukłości czółna
płynie rzecz rozumna
płynie po niebiesiu
aż do morza kresu
ze strony na stronę
składając koronę

neoron anamma
światłości pradawna
boski rozmiar stopy
nad niebiańskie stropy
wróć się znad o świcie
złóż na ziemskiej płycie
ciepło w pochodnię zaszytą
myśli heraklita

neoron anamma
ognista hosanna



[sub]Tekst był edytowany przez Andrzej_Kasprzak dnia 12-06-2004 11:32.[/sub]

Opublikowano

Witku, nie wiem, co to "neoron anamma", nie ma w słowniku wyrazów obcych i w google nic nie wyskakuje:).

Trochę ta brytfanna mi wadzi...w takich klimatach skojarzenia kuchenne nie są, jak sądzę, na miejscu...;)
...a o jakie klimaty mi chodzi? jest pewien patos w tym wierszu, ale o dziwo, nie razi...brzmi nie jak jakieś żałosne zawodzenie egzystencjalisty, ani jak oda do czegośtam...brzmi jak grecka modlitwa...choć nie słyszałem takowej...to coś w tym wierszu wskazuje na...wiem, to to wersowanie - jak najbardziej trafione...
...klimat i mgiełka mistycyzmu - jak najbardziej na tak...:)

pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...