My sweet suicide.

[Trucizna]

Krzyki słychać było w całym domu
miałam wtedy karmazynową sukienkę
i granatowe oczy
pisałam list pożegnalny fioletowym atramentem

Widziałam krew na schodach
i gosposię w zielonym fartuszku
biegła na górę
kokarda spadła jej z włosów na zakrwawione stopnie

Zostawiłam list w żółtej kopercie
kilka kropel krwi na stoliku - podpis
odchodzę
takie pożegnanie musi wam wystarczyć.

[Rafał_Leniar]

Emo? : l

W każdym bądź razie tekstowi temu do wiersza daleko. Jest to raczej mało plastyczna proza z nieciekawą fabułą.

Chyba, że to w ogóle jakiś żart. W takim razie świetny :D

[Sceptic]

jak ja byłem mały, to była ulica sezamkowa i taki "elmo", teraz jest "emo". Elmo był czerwony i miał niebieski kocyk, emo jest czarny i... no właśnie, chyba nic więcej?

[wounded nurse]

emo było wcześniej niż ulica sezamkowa. ale wtedy to byli kozaki. teraz to jest tola

[a._mrozinski]

Nie pastwijmy się już nad emo.

Ja powiem tak: takie wiersze nastolatki trzymają w szufladach.
Jeśli nastolatka chce być poetką i wyjść do ludzi, to musi napisać wiersz dla ludzi.
To jest miałkie.

Arek

[Inga R.]

widzę, że jakieś niemiłe uprzedzenia tu panują, a przecież komentarze miały być kulturalne..

wpis ok. czekam na te lepsze ;)