Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

chwila

Stefan_Rewiński
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Ewa_Kos

Ewa_Kos

Opublikowano
Opublikowano

ee tam idę spać do gniazda:(
takie małe ulotne obrazki i do tego pieróg albo cygaro, peel tylko
mówi o następnym; domyślenie zostawia czytaczowi:)))
nie mogę nawet plusa zostawić:( buuu!!!)
pozdrawiam smakowicie:)))

Andrzej Ludwiczak

Andrzej Ludwiczak

Opublikowano
Opublikowano

-zestawienie cygar z biodrami jak najbardziej właściwe.same biodra to ocean poezji. np.

Biodra

falują spontanicznie
a my wierząc, że dla nas
spokojnie żujemy końcówkę cygara

a one zwyczajnie, bezpretensjonalnie
płyną, kłując nasz mózg
i już mamy mus

biodra! wywrzeszczę w zachwycie:
płyńcie, falujcie jak chcecie
umilacie nam życie

-niestety, zapach cygar dla niepalących bioder jest przykry,co nie pomaga, a utrudnia nasze spontaniczne pisanie poezji. dlatego zawsze uważałem, że jak nałogi to tylko we dwoje...:)

-pytanie na koniec: czy biodra czytały wiersz?

poz

Mr.Suicide

Mr.Suicide

Opublikowano
Opublikowano

Tytuł wskazuje, że podmiot liryczny będzie starał się uchwycić i zobrazować daną chwilę, która była dlań zapewne miłą Poniekąd nazwa tekstu sugeruje również jego formę /skoro coś krótkotrwałego, czyli chwila, to logicznym wydaje się być również jej zminiaturyzowany zapis/

Peel nieco z przekorą mówi swojej ukochanej /wiersz jest adresowany do konkretnej osoby/, że lubi jej wytwory na kuchennej, żywieniowej, gastronomicznej płaszczyźnie Ponadto zwraca uwagą, a w zasadzie bardziej skupia się na kolejnym zajęciu 'Biodra' pojawiły się w poprzednim utworze i niewątpliwie zabarwiają one wypowiedź podmiotu lirycznego erotyką Co prawda osoba mówiąca zostawia wolne pole dla odbiorcy, ale można się domyślać co jest tym 'następnym' :P

Znowu ciekawy erotyk w Twoim wykonaniu :) O warsztacie nie będę wspominać :P Z chęcią dokonuję zakupu tego tekstu, jak najbardziej mnie on przekonuje :) Jeszcze trochę i będę sam raczyć plusami :)

Pozdrawiam

adolf

adolf

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



kurcze ;) intrygująco-ciekawe. Można odczytać na kilka sposbów choćby pocżatek:
a) mówisz: "smierdzisz cygarem"
a ja: "pachnę" i lubię twoje pierogi

b)mówisz "smierdzisz cygarem
a ja pachnę" "i lubię twoje pierogi"

c)mówisz: "smierdzisz cygarem
a ja pachnę i lubię twoje pierogi"

przynajmniej mnie się tak widzi bo brak interpunkcji dopuszczas kilka możliwości. Co do wiersz: na pewno płynnie i lekko się czyta i forma ąłdna wizualnie i konstrukcyjnie. Treść ciekawa: obraz budowany niby z porstych elemnentów po połączeniu daje wiele mozliwości: tytuł chwila karze w tym widzieć imrpesję - opsi jakiegoś zdarzenia, ale pomijając go wyłania się nam z tego problem głębszy; relacji między ludzki?

podoba się, dobnry tekst.

pozdr.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dekaos Dondi
      Villanella – Zielona Ścieżka

      Przez Dekaos Dondi · Opublikowano

      uplatasz z deszczu tańcem piosenkę tysiące kropel przytulasz zwiewnie wciąż roztańczona magicznym miejscem    wyśnione rytmy pląsasz najchętniej chociaż w kałużach czasem pokrętne dźwięki co ranią nawet wredniejsze   narasta dźwięczny tuptania tętent błękitny diament wzmocni zapewne na rozedrganej jeżeli zechcesz      chmury deszczowe tobie uległe sił ci dodadzą i rytmów jeszcze uparcie nucisz i to jest pewne      choć czas upływa wolniej lub prędzej w chcianym ogrodzie marzeniem jesteś barwą malujesz to co zaczęte   gdzie twoich śladów jest coraz więcej tam kwiaty tańczą w zaklęciu deszczem radośnie śpiewasz z nimi piosenkę na upragnionej zielonej ścieżce
    • Jacek_Suchowicz
      Tak jak dawniej?

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      smutno   i chociaż wokół ruch olbrzymi w sieciach na fejsach messengerach człowiek samotny nic nie winien czy ktoś go dzisiaj trochę wspiera   ktoś się zatrzyma i zapyta jak tam zdróweczko co się dzieje na klawiaturze kciuk oddycha rozum wraz z ciałem wciąż głupieje   powoli mija era książek rozmów kontaktów wspólnych czynów życie społeczne ktoś pogrążył wierzących wiara jeszcze trzyma :(
    • Sylwester_Lasota
      Dotykając końca świata

      Przez Sylwester_Lasota · Opublikowano

      Kto wie?   Pozdrawiam.  
    • Berenika97
      Etyka okopowa

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @huzarc Zwróciłam uwagę na tytuł - "Okopowa etyka" to jakby skrót myślowy - w dwóch słowach ujmujesz całą złożoność moralnych wyborów. A końcowe słowa: "Zabijam więc jestem, Kocham więc umieram" brzmią jak parafraza Kartezjusza. Ukazujesz paradoks ludzkiej natury w obliczu wojny - jednocześnie zdolnej do zabijania i do miłości, do czynienia zła i do ofiary. Mocne słowa - wiersz bardzo mi się podoba.
    • Berenika97
      Dotykając końca świata

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      Nie pełzła, nie zakradała się — uderzyła jak fala, jak pocałunek. Noc spadła nagle. A ty? Stanąłeś przede mną, rzucając cień jak wyzwanie. Lekkie? Nie — nieodparte, Ciepłe? Nie — palące! Oplotły mój świat, gdy ściany runęły a powietrze się rozsuwało - twoje dłonie jak bluszcz. A we mnie — pękały tamy, wylewały rzeki, gubiłam się w tobie! Wszystko się zmieniło: Dotyk stał się iskrą, spojrzenie pożarem, cisza krzykiem. Świat się łamał, a my — staliśmy w jego środku, kpiliśmy z Chaosu. I co teraz? Teraz tylko ty i ja. Jesteśmy momentem. Nie ma jutra. Jest tylko płomień, którego nie zdoła ugasić czas. A wieczność? Jak przyjdzie - zostaniemy ogniem.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...